Bir kitap deyip geçmemek...

Gece yatarken bu kitabı baş ucuna koymasının fayda sağlayıp sağlamayacağını sordu...

 

Recep Ağabey ve arkadaşlarla her zaman olduğu gibi İzmir ve yakın çevresine kitap satışlarından dönüyorduk. Dünyanın hiçbir gezisi, belgeseli, tatili bu kadar keyifli ve heyecanlı olamaz. Çünkü bu satış anlarında kiminle karşılaşsanız plansız programsızdır;  kiminle konuşsanız tamamen spontanedir, gezdiğiniz gördüğünüz, yediğiniz içtiğiniz bir gün öncesinde kırk yıl düşünseniz aklınıza gelmeyecek sürprizlerle doludur…

Yine bu satış dönüşü her zaman yaptığımız gibi bir çorbacıya uğramaya karar verdik. Yorgunduk ve acıkmıştık…

Çorbacımızda çorbalarımızı içtikten sonra bir yorgunluk çayı içmek için dışarı masalara kurulduk.

Yine bir cumartesi gecesiydi… İçerisi oldukça kalabalıktı… Derken oraya bir taksi yaklaştı. Taksiden içeriye bir bayan ile üç erkek girdi... Gidip bir masaya oturdular…

Biz kitap ekibi olarak her tanıştığımız her görüştüğümüz ve hatta her gördüğümüz insana kitaplarımızdan söz etmez miyiz? Ederiz elbet… Dedim ki hemen Recep Ağabeye:

-Abi gelmişken çaylar bittikten sonra şu içeridekilere de kitaplarımızı takdim edeyim mi?

Recep Ağabey, “Olur neden olmasın” diyerek kitapları elime tutuşturdu. Girdim kahveden içeri…

O kalabalık kahvehanede masa masa kitaplarımı tanıtıyordum. Kimi şöyle bir bakıyor sonra masaya dönüyordu, kimi başını kaldırmaya bile tenezzül etmeden “evde var” diyordu, kimi varlığımdan bile habersiz gibi davranıyordu… Kime mahcup “sağ ol birader” diyerek bir bakıma o ortamda olduğu için ezikliğini yansıtıyordu.

En son masa az önce taksiden inen bayan ve erkeklerin masasıydı. Bayan ilgilenerek kitabın neyle ilgili olduğunu sordu.

İlmihal kitabı dedim, “Tam İlmihal Seadet-i Ebediyye” İçeriğinden birkaç cümle bahsettim. Dinî konuda bir müracaat kitabı olduğunu anlattım.

Gece yatarken bu kitabı baş ucuna koymasının fayda sağlayıp sağlamayacağını sordu. İçinde âyet-i kerime ve hadis-i şerif mealleri olduğunu, Mektûbât-ı Rabbanî’den bölümler bulunduğunu söyledim ve bu bakımdan ‘elbette faydalı olur’ dedim.

Bayan cüzdanını çıkardı ve parasını vererek ilmihali aldı...

Bir kere daha öğrendim ki kimse için ön yargılı olmamak gerekiyordu…