Benim sonum ne olacak?

A -
A +
Bir gün bir telefon geldi. Arayan babamdı. “Bak şimdi” diye başlayan bir cümle kurdu...
 
Pek çok insan anne hasretiyle yanar. Pek çok çocuk üvey anne elinde zulümler yaşar. Ne annem üvey ne de ben üvey evladım. Çocukluğumu hatırlamıyorum. 4-5 yaşından sonra öz annemin bana bir kez olsun sıkı sıkıya sarıldığını hatırlamam. Ondan önce de sarıldı mı bilmem. Bir kez olsun yanağıma anne öpücüğünün konduğunu hatırlamam. Bir kez olsun koklandığımı, okşandığımı hatırlamam. Sebebi nedir bilmem ve muhtemelen bilmeden de bu dünyadan göçüp gideceğim.
Bir sebebi var muhakkak ama çözemedim, çözülmüyor, çözemeyeceğim. Tek hatırladığım çocukken annemin yanağına avuç içimi koyarak uyumayı çok severdim ve annem buna mâni olmazdı.
Hayatındaki en mutlu, en saadetli anları say deseler o anları sayabilirim.
Bir gün bir telefon geldi. Arayan babamdı. “Bak şimdi” diye başlayan bir cümle kurdu. Bir sıkıntı vardı.
Babam bu iki kelimeyi yan yana getirerek cümleye başladıysa bir sıkıntı vardı. Gerçekten de yazları köyde duran babam tarlada çalışırken akciğerinin biri sönmüştü ve yeğenlerim bir ambulansla ilçeye ve oradan da şehre doğru göndermişlerdi...
Ambulansı karşıladım. Hastaneye yattı. Tedavisi başladı ve devam ediyordu. Ben yanında kalıyordum. Bazen beni dinlendirmek için annem geliyordu. Annem yüksek şeker hastasıydı ve bazen şekeri çok yükselebiliyordu. Annemi yalnız bırakmak istemiyordum.
“Anne seni bize bırakayım babam iyileşinceye kadar bizde kal” dedim.
Kabul etmedi.
“Evde kalırım ben” dedi.
İlk gün kaldı. İkinci gün babam sürekli aramasına rağmen telefonu açmıyordu. Telefonla komşularımıza ulaştık, onlar da kapı ziline basmışlardı ama kapı bir türlü açılmamıştı. Bir şey vardı; babam ve ben telaşa kapıldık. Hemen eve gittim. Evimizin anahtarı yaşlı ve çok güvendiğimiz bir komşumuzda duruyordu. Yazları köye gittiklerinde evimize ve annemin çok sevdiği çiçeklerine göz kulak oluyorlardı. Komşular o arada kapıyı açıp içeri girmişler.
Annem boylu boyuna yerde yatıyormuş. Baygınmış. Ben de eve vardım, baygındı ve inliyordu... DEVAMI YARIN
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.