Bileziklerim beyazlaşınca

 

Hemşirelik görevine başlayalı birkaç sene olmuştu. Ankara’da yaşıyordum. Ankara’da da bir çevremiz oluşmuştu. Birçok genç kızın hayalinde canlandırdığı nişanlılık benim için gerçekleşiyordu işte… Nişanlım Adana’daydı… Nişanımız da orada olacaktı.

Babam hem beni memleketimiz Adana’ya götürmeye hem de Ankara’daki tanıdığı bir kuyumcudan bilezik almak için Ankara’ya gelmişti. Kuyumcu gerçekten babamın samimi arkadaşıydı. Birlikte önce kuyumcuya gittik. Sonra Adana’ya hareket edecektik.

Kuyumcu beni ve babamı gayet kibar ve samimi bir şekilde karşıladı. İstemesek de ikram olarak çay söyledi. Birkaç cümle hoş beşten sonra babam konuyu açtı.

-Kızıma bir iki bilezik alacağız da yeni moda desenlerden bir bakmak istiyorduk.

Kuyumcu vitrindeki bilezikleri göstererek cevap verdi:

-Hanım kızımız da çok iyi bilir. İşte şu vitrinde gördüğümüz bileziklerin hemen hepsi yeni tarzdır.

Ben de vitrinde bulunan bileziklere baktım. Lazer işleme bilezikler çok hoşuma gidiyordu. Üç bilezik beğendim.

Kuyumcu bilezikleri teker teker tartıp toplam fiyatını hesap etti. Vaktimiz az olduğu için önceden hazırladığımız parasını ödeyip ayrıldık.

Bilezikleri önce koluma takmak istedim ama sonra vazgeçtim. İstemiştim ki ilk defa nişanımda takmış olayım.

O yüzden hepsini çantama koydum. Terminale gidip biletlerimizi aldık ve yola koyulduk. Buraya kadar her şey normaldi. Heyecanımı babamdan gizlemeye çalışsam da nişan olacağım için içim içime sığmıyordu.

Yol boyu gözüme uyku girmedi. Nihayet Adana’ya indik. Otogardan evimize hareket edecekken bir ara nasıl olduysa bileziklerimi kontrol etmek geldi içimden. Elimi çantama attım. Baktım hepsi yerinde… Fakat gözüm renklerine kaydı birden. Ben şok… Bir anlık “aa!” diye ağzımdan çıkan mini çığlık üzerine babam “ne oldu?” diye bana döndü.

Ama ben babamın ne durumda olduğunu görecek halde değildim. Çığlık atarcasına:

“Baba bu bileziklere ne olmuş böyle?” dedim.

“Ne olmuş kızım, ne var?!”

“Baksana baba, bileziklerin hepsi bembeyaz olmuş. Ay ne olacak şimdi? Ben çok fena oldum ay!”

Ben ağlamaya başlarken babam da bilezikleri bizzat görmek üzere eline almış evirip çevirerek “Allah Allah… Nasıl olur ya!?” demeye başlamıştı.

İkimiz de oracıkta şaşırmış şok olmuştuk. Babam, “bakarız kızım düzeltiriz” dese de asıl kendisi bet beniz atmış vaziyetteydi. DEVAMI YARIN