Eyvah annem yok!

A -
A +

“Sandalye kenara çekilmiş kapı ağzına kadar açık! Odasına baktım yok... Panikledim!.."

 
Alzheimer hastası olan yaşlı annemiz, gittiğimiz İhlas Armutlu Tatil Köyünde “burası kimin evi?” diye sormaya başladı. Denizi gördü, çok beğendi ama gece denizden gelen sese “bu ses nereden geliyor?” diye sormaya başladı.
“Deniz dalgalarının sahile vurma sesi” dediğimizde “deniz mi var burada?” diye sordu… Her sorusuna bir uygun cevap verip kendisini rahatlatıyorduk. Ama ilk gece dikkat etmemiz gerekiyordu. Zaten gece yarısı tuvaletten kalkınca yönünü şaşırıp dış kapıya yöneldi. Kapının kilit sistemi anahtarlı değil, içeriden mandal çevirme şeklindeydi.
Bir seferinde gece tuvaletten çıkmış, yerine gidiyor zannederek dış kapıya yönelmiş. Kapıyı açmış. Merdivenlerden aşağı ayağında terlik vb. olmadan ilk adımını atarken fark ettim. Ardından seğirttim. Koluna girdim. Alıp tekrar yatağına götürdüm…
Demek ki kapıyı açmaması için bir tedbir almalıydık. Çözüm olarak kapıya bir sandalye koyduk. Sandalye normale göre hayli ağırdı. Bir insanın ha deyince bile tek elle kaldırması mümkün değildi.
“Sandalyeyi kaldıramaz ve çekmeye çalışırsa tıkırtıya uyanırız” diye düşündük…
Üçüncü gece mi neydi… Odanın cereyan yapmasıyla gözlerimi açtım. Baktım odanın içi püfür püfür esiyor… Pencereye baktım açık… Kapı? Kapı açık olunca böyle esiyor… “Eyvah!” dedim… Fırladım… Kapı açık olduğuna göre annem mi açmıştı?
Eyvah… Sandalye kenara çekilmiş ve kapı ağzına kadar açık! Işık yanan tuvalete baktım, yok... Aman Allah’ım… Panik içerisinde merdivenlere yöneldim… Bir iki adım attım… Yok… Daha önce de aşağı inerken yakalamıştım ya… Hemen çocuklara seslendim: “Kalkın annem gitmiş!"
Onlar panikle yataklarından fırlarken, ben alelacele giyinip merdivenlerden aşağı indim… Dördüncü kattaydık… Dört katı teker teker süratle aşağıya kadar indim… Kapıya çıktım… Sağa baktım yok... Sola baktım yok… Yetişememiştim… Hemen telefonda eşime haber verdim: “Kapıda filan yok! Yönetime haber verelim. Ben de yanlarına gidiyorum!”
Onlar telefonda yönetimi arayana kadar ben kapı önündeki otomobile binip tatil köyünün çıkış kapısına varmıştım… Telaşla durumu anlatınca görevli dedi ki:
“Beyefendi biz de şu an telefonda onu konuşuyoruz.  Şimdi tatil beldesinde şu an için on iki kadar gece görevlimiz var. Hepsine telsizle anons yapacağız… Siteyi turlayacaklar… Zaten dışarı çıkamaz. Biz buradayız. Buluruz merak etmeyin!” DEVAMI YARIN
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.