Rehberliğin yararına inandım

A -
A +
  “Beni rencide etmeden hatamı hatırlattınız. Memnuniyet duyarak bunun farkına vardım.”   Bir kasaba okulunda sınıfa giren müfettiş beyin şahit olduklarını anlatmaya bugün de devam ediyoruz... Müfettiş kimseyi zor durumda bırakmamak için konuyu değiştirdi. Başka sorularla ortamı yumuşattı... Teneffüste öğrenciler derslikten çıktıktan sonra öğretmen ile aralarında şu konuşmalar geçti: “Değerli öğretmenim, öğrencilerinin doğruyu söyledikleri yani onlara dürüstlüğü öğrettiğiniz için sizi tebrik ediyorum. Belli ki onlar sizi çok seviyor. Küçücük elleri sopaya alışmasın lütfen. Ben size kızmıyorum. Siz de sakın daha sonra onları üzmeyin lütfen. Eminim onları çok seviyorsunuz. Sevgide affetme ve şefkat vardır...” Öğretmen, Müfettiş Beyden bu konuşmayı işitince duygulanmıştı: “Elbette öğrencilerimi çok seviyorum, Onlar benim çiçeklerim, evlatlarım, göz bebeklerim. Birinin eline diken batsa dayanamam ağlarım. Fakat bazen sabrımı çok zorluyorlar efendim...” Müfettiş bey tebessümle tasdik ederek: “Elbette üzülmelerine dayanamazsınız, bundan eminim. Ancak duygularının kaynağı olan kalplerini de incitmemek gerek...” “Aslında hırpalamadan, acıtmadan uyarı niteliğinde vurmalarım oluyordu. Tıpkı bir anne şefkatiyle fakat anladım ki bu da yanlışmış. Ne iyi ettiniz de bugün bizi ziyaret ettiniz Müfettiş Bey. Ele cetvel vurma olayını irdelediğiniz için size kızmıştım ne yalan söyleyeyim. Ancak samimi, içten ve ikna edici söylemleriniz, hatamı görme ve kabullenmeme sebep oldu. Size çok teşekkür ediyorum efendim...” “Teşekkür edilecek biri varsa sizlersiniz. Elverişsiz şartlarda fedakâr yüreğinizle hizmet için gece gündüz çalışıyor, zorluklara göğüs gererek yoruluyorsunuz. Bu emeğinizin karşılığını elbette göreceksiniz. Çocuklarınız büyüyecek meslek sahibi olacaklar, onlarla umulmadık bir zamanda ve yerde karşılaştığınızda “canım öğretmenim” sözlerini duymakla ne kadar mutlu olacaksınız. “Sahi o günleri görebilecek miyim? Bilemiyorum efendim. Ama sanırım ben bugün ödülümü aldım. Artık gözüm arkada kalmaz. Yıllar sonra vicdan azabı çekeceğim kötü bir uygulamadan bu gün artık vazgeçtim. Size binlerce teşekkür ediyorum efendim. Yıllardır ilk kez rehberliğin yararına inandım. Beni rencide etmeden hatalarımı hatırlattınız, çok sağ olun...” Müfettiş Bey'e de duygulanmıştı: “Öğretmen olmak böyle bir şey, zaman zaman sabrı taşsa da sevgisi asla küllenmiyor” diye tebessüm etti...           Seyfettin Karamızrak
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.