Sudan bir hatıra...

A -
A +
 “Su deyip geçiyoruz ama insan içtiği sudan bile mutlu olabiliyorsa basite almamak gerek...”
 
Bir dönem görev yaptığım köydeki bir öğrencimden dinlemiştim.
“Hocam emin olun aynıyla vaki oldu” diyordu…
“Babam hastalanmış, yataklara düşmüştü… İğne ilaç doktora götürelim desek de eskilerin bir kanaati vardır ya hani “doktor ne bilecek derdimi benim?” diyerek bir türlü ikna edememiştik…
Ama babam yatakta komalık derecesinde yatarken sayıklıyordu:
“Ah Yeşil Yayla’nın suyundan olsa… Ah o sudan bir içsem… Hiçbir şeyim kalmaz… Benim derdimin dermanı o sudur ama kim gidip de getirecek!”
Hani masallardaki gibi… Gerçekten de babamın sözlerinin bilimsel bir yanı yoktu… Bize göre yaşlı adamdı… Bu eskiler niye böyleydi bilemiyorum.
Baktık olacak gibi değil… Dedim ki babama:
-Tamam baba, yeter ki sen iyi ol… Ben gidip o sudan alıp geleceğim sana…
-Allah ne muradın varsa versin oğul, diye dualar etti...
Ertesi sabah kahvaltıdan sonra evden çıktım. Elime orta boy bir su bidonu aldım… Maksadım babamın dediği o köye gidip oradaki Yeşil Yayla'nın suyunu getirmek değildi… Bana göre su suydu… Ne yapmalıydım? O denilen yere ne kadar zamanda gidip gelinirse tahminen hesap ettim. O sürede köyde kahvede oyalandım bekledim… Sonra da kendi köyümüzün ortasında akan çeşmeden bir bidon su doldurup akşama doğru eve geldim…
-Getirdin mi suyu oğlum?
-Getirdim baba…
-Hay sağ olasın… Getir de bir içeyim şöyle kana kana…
Suyu bardağa koyduk… Bir iki bardak peş peşe içti… İçtikçe “oooh” çekiyor “Şükürler olsun su da suymuş haa!” diyordu…
Ben de onun, Yayla suyu diye köyün suyunu içtiğini bilerek içimden bu “psikolojik” hâle tebessüm ediyordum.
Ama enteresandır babam o sudan içtikçe iyileşti… Kendine geldi ve sapasağlam oldu bir iki günde… İyi de o yaylanın suyu olmadığı hâlde babam nasıl sudan şifa bulmuştu?
Yıllar sonra pozitif enerji, mutluluk hormonu vb. gibi metafizik konularda okuduklarım beni daha da şaşırttı!.. Babamın o duygusu suyla alakasından çok arzusunun yerine gelmesinden duyduğu mutluluktu… Bu ise dopamin salgılıyordu. Dopamin yani mutluluk hormonu ile bağışıklık sisteminin doğrudan alakası vardı… Babam morali düzeldikçe iyileşmişti…
         Ahmet Gazi Tuygun
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.