"Bu çocukların hepsi senin mi?"

 “Bir pazar günü kızımın misafir arkadaşı Zülfiye’yi de alarak Bartın’a gezmeye gittik...”

 

Anekdot mesabesinde yaşadığım ve şahit olduğum hikâyem şudur:

2002 yılında Bartın’da öğretmenlik yaparken 8 km uzak dağ kenarında müstakil bir ev kiralamıştım. Ev, okulla çarşının tam ortasında idi. Alışveriş yapmak ve eşimle beraber 5 çocuğumu gezdirmek için çok kez çarşıya giderdim.

Bir pazar günü kızımın misafir arkadaşı Zülfiye’yi de arabama alarak Bartın’a gezmeye gittik. Arabada 8 kişiydik. Arabamı Çatmaca Mahallesi’nde açık bir yere çektim. Tahminî 3 saat kadar gezdik, marketten bir şeyler aldık, küçük parkta yedik içtik. Biraz da çocuklar parkta kaydılar. Çocuklar kayarken birkaç kişinin bana doğru bakmaları ve kendi aralarında konuşmaları dikkatimi çekti. Eşim de farkında olmuş ki o da bizim tarafa bakıyordu. Her ikimiz de çocukları kontrol ettik, eksik yoktu. Yaramazlık ya da başka üzücü olay da görünmüyordu. Peki insanların ilgisini çeken ne idi?

Çok çocuk olmasına şaşırıyorlardı. Anlamıştım. Çocukları bilerek isim isim çağırdım. “Zülfiye sen arkaya cam tarafına otur” dedim. Kızlarıma da tek tek “sen onun yanına, sen de onun yanına otur” diye sesimi biraz daha yükselttim.

Daha araba düzenini sağlamamıştım. Çok yakınımda olanlardan birisi “bu çocukların hepsi senin mi?” dedi. Ben de;

-Bunların bir tanesi de vefat etti, şeklinde cevap verdim.

O anda amacım ders vermek olduğu için bu şekilde cevap vermeyi doğru buldum. Adam bir anda şaşırdı:

“Allah Allah adama bak! Biz evde bir çocukla başa çıkamıyoruz. Bakımında zorlanıyoruz. Adam tutmuş 7 çocuk sahibi olmuş. Birisi ölmüş, Allah bilir de belki çocuk sahibi olmaya devam eder…” şeklinde söylenmeye başladı... Bu arada arkadaşları adamla aralarındaki mesafeyi kısalttılar. Adam bana sordu:

-Sen ne iş yaparsın?

-Öğretmenlik yapıyorum.

Bunun üzerine hepsi şaşırdı.

“Bir de öğretmen olacak. Bu devirde bu kadar çocuk sahibi olunur mu? Bu ülke böyle ileri gider mi?..”

Onlara dedim ki:

-Ülkemizin nüfusu genç ise ailelerin en az üç çocuk sahibi olmasındandır. Bakın Batı'da birçok ülkede nüfus 20-30 yıldır azalıyor. Orada nüfus artsın diye ailelere para dağıtıyorlar.

Ben, ikisi vefat etmiş 11 kardeşiz... Peygamber Efendimiz de ümmetimin çokluğuyla övüneceğim demiyor mu?