İçime doğan para!..

“Gerçekleşmesi kesin gibi his uyandıran tutarı yüksek para geleceği kalbime doğmuştu...”

 

 

Millî Eğitim Bakanlığının müfettişlik imtihanına girmek için 1998 yılında Bakanlığa müracaat etmiştim. Prosedürde aşırı değişiklikler yapılmıştı. Çok sayıda şartların temelini, üniversite imtihanına girip eğitim yöneticiliği bölümünü kazanmak oluşturuyordu. Sorasında mülakat dâhil diğer şartlar geliyordu. En güzel olanı da bu okula devam ederken öğretmenlik haklarımızın devam edecek oluşuydu. Dolayısıyla o zaman eşim ve dört çocuğumla geçim sıkıntısı yaşamayacaktık. Bir bakıma ücretli izinli sayılacaktım.

Üniversite imtihanına müracaat ettim. Zamanı geldi birinci imtihana girdim. O da ne? Yaklaşık 20 gün sonrasında geçmiş yıllardaki mezun fazlalığından dolayı eğitim yöneticiliği bölümlerini kapatmışlar. Üzüldüm. Üzüldüğüm konu, yetkililerin bir kez daha zamansız hareket etmeleri ve çok sayıda öğretmenin mağdur duruma düşmeleriydi. Daha önceleri gerekenler yapılabilirdi. Böylece maddi ve manevi kayıplar önlenir ve güven ortamı ihlal olmaz ortadan kalkmazdı.

Kısa süre sonra sonuçlar açıklandı. Üniversite imtihanının birinci aşamasını kazanmıştım. Hatırı sayılır puan almıştım. “Burslu olan dış ülke okullarından birini tercih edeyim” düşüncesi bende ağırlık kazandı. “Hem okuyup kariyer yaparak faydalı olurum hem de vatandaşın parası ile dışarıda okuyup vatandaşı küçümseyenlere yönelik örnek davranışlar sergilerim” diye de düşündüm.

Üniversite imtihanının ikincisine girdim ve yarı burslu olarak dış ülkede okuma hakkı kazanmıştım. Kazandığım okul, mezunlarına ABD başta olmak üzere başka ülkelere gitmek istersek gönderebileceğini ifade ediyordu. Yaptığım araştırmalar gösterdi ki yol parası, barınma harcamaları, geride bıraktıklarımın geçimi vb. bu şekilde okumamı imkânsız kılıyordu. Bir kez daha üzülmüştüm. Yapılacak bir şey yok görünüyordu. Yakınlarımdan ve çevreden yardım görmek imkânsızdı...

Neyse zamanı ayarlanmayan mağduriyetin de hayırlara vesile olabileceğini düşündüm. İşe pozitif yaklaşım sergilemiş oldum. “Düştüğüm durum ne ilktir ne de son olacaktır” diye düşünüp teselli yönüne gittim...

Sonuçların açıklanmasından yaklaşık bir hafta sonra bir bilgi sahibi oldum. Bu da daha önce yaşadıklarıma aşırı benzerlik gösteriyordu. Bu bilginin de gerçekleşeceği beklentisine girdim.

Gerçekleşmesi kesin gibi his uyandıran tutarı yüksek para geleceği kalbime doğmuştu... DEVAMI YARIN