Allahü teâlânın koruduğu kullar

 

Kâsım bin Ca’fer Basrî hazretleri hadîs ve Şafiî fıkıh âlimidir. 322 (m. 934)’de Basra’da doğdu. 414 (m. 1023)’de vefât etti. Rivâyet ettiği hadîs-i şeriflerden bazıları şunlardır:

“Münker ve Nekir gelerek ölüyü oturturlar. Ona 'Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem) hakkında ne dersin?' diye sorarlar, ölü eğer mümin ise, 'Şehâdet ederim ki, O Allahın kulu ve Resûlüdür' der. Bunun üzerine kendisine 'Cehennemdeki yerine bak! Allah onun yerine sana Cennette bir yer verdi denilir.' Müteakiben, 'Bunların ikisini birden görür' buyurdular." [Bu hadîs-i şerîfi rivâyet edenlerden Katâde (radıyallahü anh) “O müminin kabri yetmiş zira genişler ve burası yeşilliklerle doldurulup tanzim edilerek, insanların yeniden diriltilecekleri güne kadar zümrüt bir mesire hâlinde bekletilir” diye açıkladı.] 

“Allahü teâlâ bana, mal toplamamı, tacirlerden olmamı vahyetmedi. Fakat yakin sona gelinceye kadar, Rabbine hamd ile tesbih et, secde edicilerden ol. Rabbine ibâdet et diye, vahyetti.”

“Gazap (kızgınlık) şeytandandır. Şeytan ise ateştendir. Su ateşi söndürür. Sizden birisi kızdığı zaman abdest alsın.”

Bir gün Peygamber Efendimiz “Birbirini sevenlere, Peygamberlerin (aleyhimüsselam) ve şehitlerin bile gıpta ettikleri (imrendikleri) nurdan minberler vardır” buyurdular.

Ebû Müslim Havlânî hazretleri, şöyle bildirir: “Mescidden dışarı çıktım. Ubâde bin Sâmit, (radıyallahü anh) ile karşılaştım. 'Sana, Resûlullah Efendimizin Allahü teâlâdan bildirdiği bir şey (Hadîs-i kudsî) söyleyeyim mi?' dedi ve şöyle buyurdu: Allahü teâlâ buyurdu ki: Sevgim, benim için sevişenlere, benim için birbirini ziyâret edenlere, hak oldu.”

Abdullah bin Abbâs (radıyallahü anhümâ) Resûlullah Efendimizden şöyle bildirir. Buyurdu ki: “Kıyâmet günü, bir münâdî, bütün Arasattakilerin duyabileceği bir sesle seslenir ve insanlar için; 'ibâdet edenler neredesiniz, kalkınız, kim için amel ettiyseniz, karşılıklarını onlardan alınız. Ben ki, Allahım, ameli, dünya ve dünya ehli ile karışmış olanların amelini kabul etmem' der.”

"Allahü teâlâ, velî kullarını fitnelerden muhafaza buyurur. Allahü teâlânın kulları arasında, kendisine yakın eylediği hâs kulları vardır. Allahü teâlâ onları, rahmeti içerisinde rızıklandırır. Afiyet vermesiyle onları ihyâ eder (canlı tutar). Onların ruhunu aldığı zaman, Cennetine kavuşturur. Onlara karanlık geceler gibi fitneler gelir de, onlar yine afiyette olurlar.”