“Ahirette herkes kendi derdine düşer”

 

Abdullah ibn-i Adî hazretleri hadîs imâmlarındandır. 857 [h. 242] senesinde İran’daki Cürcân’da doğdu, 935  [h.323] de Esterâbâd’da vefât etti. Hadîs-i şerîf toplamak için, Irak, Mısır, Şam ve Hicaz’ı dolaştı. Naklettiği hadîs-i şerîflerden bazıları:

Ebû Hüreyre’nin (radıyallahü anh) bildirdiği hadîs-i şerîfte, Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) Efendimiz buyurdu ki: “Dört kimseyi, tövbe etmedikçe Allahü teâlâ Cennete sokmayacak, Cennet nimetlerini tattırmayacaktır. Bunlar; devamlı içki içen, faiz yiyen, yetim malını haksız yiyen ve anne ve babasına isyan edendir.”

Ebû Ya'lâ’nın bildirdiği hadis-i şerifte, "Bir kimse, dilini tutarsa, Allahü teâlâ onun utanacak şeylerini örter. Gazabını tutarsa, kıyamet günü Allahü teâlâ azabını ondan çeker. Bir kimse, Allahü teâlâya yalvarırsa, kabul eder" buyuruldu.

Aişe (radıyallahü anha) rivayet ediyor ki: Resûlullah Efendimiz buyurdu ki: "Şeytan birinize gider hulûl eder ve vesvese yolu ile 'Seni kim yarattı?' diye sorar. Adam 'Allahü teâlâ yarattı' diye cevap verir. Şeytan ise ona 'Ya Allahü teâlâyı kim yarattı?' der. Sizden biriniz böyle bir sual ile karşılaşınca, 'Allah ve Resulüne iman ettim' desin. Zira bu, o vesveseyi giderir" buyurdu.

Enes bin Mâlik'in (radıyallahü anh) rivayetine göre bir gün Âişe (radıyallahü anha), “Ahirette çıplak mı haşrolunacağız?” diye sordu, Resûlullah Efendimiz de; “Evet” buyurdu. Bunun üzerine Âişe (radıyallahü anha), “Çıplak olmaktan dolayı vah başımıza geleceklere!” diyerek üzülünce, “O gün herkesin kendine yetecek bir derdi ve işi vardır” mealindeki Abese sûresinin otuz yedinci âyeti nazil ol­muştur. Âyetten anlaşıldığına göre, kı­yamet günü hiç kimse bir başkasının durumuyla ilgilenme fırsat ve imkânını bulamayacak, herkesin derdi başından aşkın olacaktır. Diğer bir hadîs-i şerîfte de; “Beyt-ül-makdis’te bir melek, her gece ve gündüz şöyle nida eder: Haram yiyenlerin ne farzları, ne de sünnetleri kabul olmaz” buyuruldu.

Hadîs-i şerîfte buyuruldu ki: “Bir kimse haram maldan hac yapsa ve lebbeyk (Yâ Rabbî) dese, bin melek ona der ki: Lâ lebbeyk ve sa’deyk (sana karşılık yok), haccın reddedilmiştir.”