AİLE-ÖĞÜT

Övülmeyi sevmek, insanı kör ve sağır eder. Kabahatlerini, kusurlarını görmez olur. (Hadis-i Şerif)

 

 

Tedirginim aslında... Maviden tedirginim, gökyüzünden. Buluttan tedirginim, sevgiden ve umuttan tedirginim. Korkuyorum, bu ara. Kaçıp saklanmak istiyorum. Kendimden tedirginim. Ne yapsam anlamsız, uyanmak anlamsız, uyumak kadar olmasa da…

Ben yorulmuyorum ki dinleneyim. Yürümüyorum ki ilerleyeyim. Duruyorum tam zamanın ortasında. Gitmiyor, kalmıyor, beklemiyor ve hissetmiyorum. Var olmaksa mesele evet varım buradayım. 

Bir kalbim, beynim hatta belki bir ruhum bile var. Cismen uzayda yer kaplıyor oluşum varlığıma en büyük kanıt sanırım ama yine de tedirginim. En çok da insanlıktan... Var olmak yaşamak için yeterli mi? 

Korkarak, saklanarak sırf kadınsın diye “ruhum sıkıldı” deyip gidemediğinde de varsın. İçin yanarken sırf erkeklik diye gözünden o bir damla yaş düşmediğinde de varsın. Olmak istediğin yer ile olduğun yer çok farklı yine de varsın. Kimse sana sormadı değil mi, “var olmak ister misin” diye? Yine de varsın. Hatta sırf varsın diye sorumluluklar yüklediler değil mi? Kimse sormadı, korkuyor musun? Ağlıyor musun? Tedirgin misin? Baktılar varsın herkes seni yaşadı saysın. Oysa sen vardın; korktuğunda da kaçtığında da kendinden çaldın.

Kimse sormadı ama sen varsın biliyorum. Kimse bana da sormadı ama ben de varım... 

 

 

 

 

Bir anne bir babadan

Geldik fani dünyaya

Bir tabağa kaşık çaldık

Lokmayı ikiye böldük

 

Sevinciyle sevindik

Kederiyle üzüldük

Kardeş ve sırdaş olduk

Aşkımızı dert yandık…

 

Hiç ayrılmadan aynı sevgi

Tam tamına yirmi yıl

Geçti güzel bir hayat

Sanırsın bir düş bir hayal

 

Gün geldi ayrılık vakti

Sen elin oğluna vardın

Bense yâdın kızına

Anam ağlar yana yana

Yine geldik bir araya

Ne sen eski sen

Ne ben eski ben

 

Yedik içtik eğlendik

“Elveda” dedik ayrıldık

Dünya bucağına savrulduk

Gözü yaşlı iki insan bıraktık

 

Anneler gününde bir demet çiçek

Babalar gününde bir güzel gömlek

İki bayramda iki iyi dilek

Anneye babaya düşer gözyaşı silmek

 

Bu nasıl dünya bu nasıl icat?

Ebeveynden kaçar evlat.

Bu ne kültür bu ne sanat

Türk ailesi bu mudur heyhat!