Elektrikçi

Adam gibi adam, beyefendi, dürüst, çalışkan, prensipli, ahlaklı... Etik değerlere saygılı... İşini zamanında yapar. Yaptığı işte estetik vardır. Kimseyle çatışmaz. Kimseye yan gözle bakmaz. Kötü söz bilmez. Anlamadığı işlere dalmaz. Ahilik prensiplerine saygılıdır. Başkasının işini elinden almaz. Mesleğini, çıraklara sabır içinde öğretir.

Üç kuruşluk işi otuz kuruşa yapmaz. Bir işi bitirmeden başka bir işe atlamaz. Maymun iştahlı değildir. Haftanın yedi günü çalışır. Bu dünyaya sadece yatmak, yemek, laklak etmek için gelen insanlardan olmamıştır. Onu kahvehane köşelerinde elden ele dolaşan kâğıtları, taşları karıştırırken gören olmamıştır.

Türkiye’de mesleğini ahlaki ve etik değerlere uygun olarak yapan sanatkârların bir sıralaması yapılsa kesinlikle ilk 100 kişi arasına girer.

Kendisini 30 yıldır tanırım. Bir tek falsosunu görmedim. Aslan gibi bir oğlu vardı. Lisede elektronik okudu. Bazı derslerine girdim. Allah için bir tek maskaralığını görmedim. Sporcu ve centilmen kişilikli evladını da çok takdir ederim. On yıllarca inşaat elektriği üzerine çalıştı. Şimdilerde emeklilik günlerini sürdürüyor. Son 3-5 yıldır Onu artık piyasada göremez oldum.

30-35 yıldır elektrik piyasasını takip ederim. Ucundan kıyısından bu sektörde çok az da olsa rol aldım. Birçok yanlış insan cebine pense, tornavidayı koyunca usta oldum sanır. Her türlü dalavereyi çevirir. İşte bu nedenle halkın elektrik ustalarına bakışı biraz negatiflikler içerir.

Sayın Mehmet Toker Bey bu mesleğin üstatlarından olup bizim örnek aldığımız sanatkârlardandır. Keşke onun gibi binlerce teknik elemanımız olsa...

Günümüzde hangi meslekte olursanız olun, işini seven müşterisini velinimet gören işine ekmeğine hile karıştırmayan insan bulmak o kadar zor oldu ki böylesi kıymetleri tanımak ve tanıtmak bir görev oldu… Sayılarının artması dileğiyle…

 

 

 

 

Söze başlamadan, öper elinden,

Gönülden dualar, ederim ana.

Ne zaman görürsem, nurlu yüzünü,

Kalmıyor sıkıntım, kederim ana.

 

Yemedin yedirdin, büyüttün bizi,

Ninniler söyleyip, uyuttun bizi,

Üç kardeşiz ama bir tuttun bizi,

Ne güzel talihim, kaderim ana.

 

Karanlık dünyama, güneş oldun sen,

Üşüdüm, ısıttın, ateş oldun sen,

Yıllardır mükemmel, bir eş oldun sen,

Ne kadar şanslıymış, pederim ana.

 

Doğurdun büyüttün, çok emek verdin,

Hak yoldan yürüyün, şaşmayın derdin,

Bizleri canından, fazla severdin,

Canımı canına, adarım ana.

 

Durmaz ağrıtırdık, garip başını,

Bazen çatlatırdık, sabır taşını,

Bizlere sunduğun, sevgi aşını,

Her an yudum yudum, tadarım ana.

 

O yüce sevgine, biçilmez değer,

Yüzün güler, gönlün ağlarmış meğer

İstemeden seni, kırdıysam eğer,

Hakkını ben nasıl, öderim ana.

 

Bir ömür yüzünde, çiçekler açsın,

Etrafa mis gibi, kokular saçsın,

Anacım sen benim, başımda taçsın,

O taçla ölüme, giderim ana.

 

Sevgim asla bitmez, bu şiir biter,

Seni anlatmaya sözler mi yeter,

Alper’e sensizlik, ölümden beter,

“Canımsın” ben daha, ne derim ana...

 

 

 

 

 

ŞATT’ÜL ARAP: Sözlükte şatt “büyük nehir” ve “nehir kıyılarındaki verimli arazi” anlamlarına gelir. Fırat ile Dicle nehirlerinin Kurna mevkiinin 45 km kadar güneyinde Gurmetali civarında birleşerek meydana getirdiği Şattülarap, 200 km uzunluğa ve 400 metre ile 1200 metre arasında değişen genişliğe ulaştıktan sonra bölgenin Fâv şehrinin bulunduğu güney ucundan Basra Körfezi'ne dökülür.

Irak-İran sınırının güney kesimini oluşturan nehir gemi işletmeciliğine ve her türlü deniz taşımacılığına elverişlidir. Şattülarap kıyılarındaki zengin hurmalıklar, 150.000 ton civarında olan yıllık rekoltesiyle dünya hurma ihtiyacının hemen hemen %80’ini karşılamaktadır.

Şattülarap çevresinde Osmanlı hâkimiyeti XVI. yüzyılın ortalarında kurulmuş, Kasrışîrin (Zühâb) Antlaşması’yla da (1639) yönetim alanı genişletilerek İran sınırı belirlenmişti. I. Dünya Savaşı’nın ardından Irak’ta Şerîf Hüseyin’in oğlu Faysal’ın krallığında bir devlet kurulunca (23 Ağustos 1921) bölgede Irak hükûmeti söz sahibi olmuştur. [Mustafa Bilge https://islamansiklopedisi.org.tr/sattularap]