Aile içi şiddet -2-

 

Demiştik ya insanın insana vurması kadar yakışıksız ve utanç verici bir şey olabilir mi?

Hele de insan, hiç en yakınındakini, hatta kendisini döver mi? Yani eş demek nedir bir düşünsene… Senin aynın demek… Senin yarın demek… Seninle bir olan demek… O ki o senin yoldaşın olmuş… Senin sırdaşın olmuş… Seninle bir ömür geçirmeye “evet” demiş. Bir yastığa baş koymuşsunuz…

Sonra kalk “öfkelendim” diye… “beni anlamıyor” diye, gücün yetiyor diye… Kimse bir şey demiyor diye şiddet uygulamaya kalkış… Yazıklar olsun!..

Bir düşünsene… Onun sana gücü yetseydi de o seni böyle olur olmaz zamanda itip kaksaydı, dövseydi, şiddet uygulasaydı ister miydin harbiden… Delikanlıca söyle, ister miydin?

Bu, hiçbir medeni insana yakışır mı? Hiçbir töreye yakışır mı? Hiçbir inanca yakışır mı? Hiçbir kanuna uyar mı? Hele bizim töremizde kadına asla el kalkmaz… O kadar ki değil kadına el kalkması, bir erkeğe bile eğer yanında kadını varsa el kaldırılmaz… Bu çok ayıp sayılır… Kadın bizim kültürümüzde bu kadar değerlidir…

Keşke ben bunları kendi babamdan öğrenebilseydim… Keşke babamdan öğrenmesem bile büyüdüğümde babama öğretebilseydim… Ah baba ah, bir kadına (anneme) gücü yetiyor diye erkeğin şiddet uygulaması kadar utanç verici bir şey olabilir mi?

Ama gel gör ki nüfus cüzdanında erkek yazıyor… Hele öyleleri var ki haberlerde izlerken insanın kanı donuyor… Allah böylelerini kimsenin başına vermesin, insan haberlerini izlerken bile bunalıma giriyor…

Adam çoluk çocuğuna ettiği eziyet yetmiyormuş gibi bir de nereden buluyorsa bir silah buluyor, gelip evde çoluk çocuk acımadan kim önüne gelirse insafsızca vuruyor… Kendi de intihar ediyor… Bu nasıl bir travmadır böyle? Bu nasıl bir tamiri mümkün olmayan acıdır?

Bir başka konu da özellikle Avrupa’da yaşayan bir kısım ailelerin derdi… Bu konuda bizden destek almak için müracaat eden aileler kocalarının müptela olduğu, kumar veya şans oyunlarından nasıl kurtulacaklarını soruyorlar. Yıkılma eşiğinde nice evlilik…

Anneler babalar çocuklarına sahip çıkmak bu tür aile içi şiddete teslim olmamak dileğiyle…

 

 

 

 

Yaylalar içinde en güzel yayla

Gelin de bir görün bizim yaylayı.

Her tarafı çiçek nergis papatya

Gelin de bir görün bizim yaylayı.

 

Bulutlarla kucaklaşan dağı var,

Göğe komşu toprağı var taşı var,

Tadına doyulmaz suyu aşı var,

Gelin de bir görün bizim yaylayı.

 

Hiçbir yerde yoktur böyle soğuk su,

Gönlünü kuşatır orman kokusu,

Hiç bitmez burayı görme arzusu,

Gelin de bir görün bizim yaylayı.

 

Karşıda Arsiyan boğa gölleri,

Hep türküler söyler çoban dilleri.

Cennet gibi bizim yayla elleri,

Gelin de bir görün bizim yaylayı.

 

Hudutlar boyunca Rusya görünür.

Öğleden sonrası duman bürünür.

Burada yaşamak bedel bir ömür,

Gelin de bir görün bizim yaylayı.

 

Çıkarsın Şubla’ya haphap görünür,

Ötede Arsiyan Cindağ görünür,

İçin bir hoş olur her hâl görünür,

Gelinde bir görün bizim yaylayı.

 

Soğuk funğar holuğundan atıyor,

İçenin ömrüne ömür katıyor.

Aslan’ın kalbi hasretle atıyor

Gelin de bir görün bizim yaylayı.

 

 

 

 

 

 

 

 

Pamukkale’si, horozu ve sularının bolluğu ile meşhur bir ilimizdir. Ege ve Akdeniz bölgeleri arasında bir geçit yeri durumundadır. İlin büyük kısmı Ege bölgesinde bulunur. Muğla, Aydın, Manisa, Uşak, Afyonkarahisar ve Burdur illeri ile çevrilidir. Trafik kod numarası 20’dir...

Denizli’nin suyu boldur. Yer yer pek çok güzel gölcükler görülür. Suları deniz suyuna benzediği için bu ile Denizli denmiştir. Diğer bir rivayete göre Denizli’yi Türkmen boylarından Tonguzlu Beyi bir Türk şehri hâline getirmiştir. Tonguzlu zamanla Dengiz, daha sonra da Denizli olmuştur...

Büyük Menderes, Denizli’nin en büyük akarsuyudur. Denizli tarıma çok elverişlidir. Başlıca tarım ürünleri; buğday, arpa, mısır, nohut, tütün, haşhaş, üzüm ve pancardır. Bu bölgeye mahsus meşhur yemekler ise; kuru patlıcan dolması, kuru börülce çorbası, patlıcan közlemesi, tahinli katmer, nohutlu et ve sirkeli et, tas kapamasıdır.