Havaları temiz gıdaları tabii

Uzun hayatlarıyla tanınan Pakistan’ın Hunza halkı, tabii yiyeceklerle beslenme, bölgedeki temiz hava ile dans ve spora gösterdiği ilgiyle haklarında çıkan haberleri doğruluyor. Pakistan’ın en kuzeyindeki Gilgit-Baltistan’a bağlı 200 kilometrelik Hunza vadisinde yaşayan Buruşo ve Vakhi halkları, iki bin metrenin üzerindeki dağlık bölgelerde kışın gelmesiyle ülkenin geri kalanından aylarca izole hâlde yaşıyor. Çoğunlukla sebze ve meyve tüketen bölge halkları, keçi ve koyunların yanı sıra yak eti ile besleniyor. Hunza’da bütün yemeklerde tereyağı ve kayısı yağı kullanılıyor. Yazar Sujesh Gopalakrishnan’ın “Hunza halkları ve 145 yaşına kadar uzanan sıra dışı hayatları” makalesinde, Hunzalıların uzun yaşamasının sırrı olarak, fakirlikten kaynaklı yemek niyetine meyve suyu içmeleri, sebze ve meyveleri kurutarak ya da çiğ yemeleri, haftada bir gün oruç tutmaları ve bölgenin coğrafi yapısı gereği sürekli egzersiz içinde olmaları gösteriliyor. Hunza’nın erkekleri, ileri yaşlarına rağmen buz tutan havuzlarda buz hokeyi oynuyor.

‘BİZ TÜRK’ÜZ’ DİYORLAR...
Buruşo efsanelerine göre Hunza, Büyük İskender’in bir komutanı tarafından kuruldu. İpek Yolu’nun geçtiği bu coğrafyada Orta Asya halklarıyla da ilişki içinde yaşayan Hunzalıların bu sebeple Türklerle akraba olabileceği de iddia ediliyor. Buruşo halkı, açık tenli olmaları ve özellikle Orta Asya Türklerinin kıyafetlerine benzer kıyafetleriyle dikkati çekiyor. Vakhi halkının ise Perslerle akraba olduklarına inanılıyor.