Cömert dediğin böyle olur

Cömertliği dillere destan olan Hâtim-i Tâi’ye dediler ki: 
- Cömertlikte çok ileri gidiyor, malını israf ediyorsun. 
- Ne kadar çok olursa olsun, hayra verilen mal israf olmaz. 
- Senden daha çok cömertlik yapan bir kimseyi gördün mü? 
- Evet gördüm. Yetim bir gence misafir olmuştum. Bana bir koyun kesip ikram etti. Koyunun bir yeri çok hoşuma gitti, burası çok lezzetliymiş dedim. Genç, dışarı çıktı. On koyunu varmış. Birisini daha önce kesmişti. Dokuzunu da şimdi kesmiş. Benim sevdiğim kısımları pişirip önüme getirdi. Ben olanların farkında değildim. Atıma binip giderken kapının önündeki kanları görünce sitemle sordum: 
- On koyunun onu da kesilir mi? 
- Sübhanallah, bunda şaşılacak ne var? Bir şey sizin hoşunuza gitmiş. Bunu yapmak da benim gücüm dâhilindedir. Bunu sizden esirgemem hiç uygun olur mu? Bunu dinleyen arkadaşları tekrar sordular: 
- Yetim gencin ikramına karşılık siz de ona bir şey verdiniz mi? Hâtim-i Tâi dedi ki: 
- Verdim, ama pek mühim sayılmaz. 
- Ne verdiniz? 
- Üç yüz deve ile beş yüz koyun. 
- O hâlde sen ondan daha cömertsin. 
- Hayır, o genç benden daha cömerttir. Zira o koyunların tamamını verdi. Ben ise malımın çok azını verdim.