Vehb bin Münebbih "rahmetullahi aleyh"

Bu zat buyuruyor ki: (Her şeyden daha önce, Dinimizi öğrenmek lazım gelir iyice. Sonra da ihlas ile onu tatbik etmektir, Çok küçük olsa bile, "Günah" işlememektir. Nefsinin "Haram" olan arzularını, şayet, Kim terk eder, yapmazsa, bulur sonsuz saadet. Bir dünya lezzeti ki, değilse "Haram, yasak", Ona izin vermiştir kullara cenabı Hak. Onun için Müslüman, ehli sünnet üzere, Bir iman ve itikat edinmeli ilk kere. Sonra öğrenmelidir ne ise "Farz" ve "Haram", Farzları eda edip, "Günah"tan kaçmalı tam. Zira "Günahkar"lara, Rabbimiz eder gazab, Tövbesiz ölürlerse, görürler acı azab.) Bir gün de buyurdu ki: (Bir kulda edeb, haya, Var ise, o kavuşur Allahü tealaya. Bugün gaflet içinde yaşıyan nice insan, Kendi Yaradanına ediyor günah, isyan. Nefsine tabi olup, "Günah"lara dalanlar, Cennet ni'metlerinden mahrumdur yarın onlar. Bunlar bilmiyorlar mı Allahın gördüğünü? Ne cevap verecekler ölünce mahşer günü? O "Sorgu sual" günü elbette ki olacak, Herkesin amelleri, önüne konulacak. Dünyada "Haram"lardan kaçınarak büsbütün, Cennete girenlere müjdeler olsun o gün. Dünyanın zevklerine hiç aldanmıyanlara, Ve Allahtan korkarak "Günah"tan kaçanlara, Çoluk çocuğunu da koruyorlarsa eğer, Bunlara, ahirette verilir çok ni'metler.) Yine bir gün, bir gence buyurdu ki: (Evladım, Nefsine aldanıp da, "Harama" atma adım. Allahü tealayı seviyorsa kim eğer, Onun emirlerini severek ifa eder. Yani farzları yapıp, kaçınır her "Günah"tan, "Haram"lar karşısında, haya eder Allahtan. Büyükler buyurur ki: Bir kimse etse merak, Ki, "Beni seviyor mu acaba cenabı Hak?" Baksın her gün yaptığı işlere, amellere, Sevip sevmediğini anlasın buna göre. "Haram" ve "Günah"larla uğraşıyorsa şayet, Bilsin ki sevmiyordur, budur buna işaret. Bir mü'min de İslama hizmet edemiyorsa, Bilsin ki, "Günah"ları mani olur bilhassa. Ağlayıp sızlasın ki: "Acaba ne günahım, Var ki, nasib olmuyor bana bu ey Allahım?" Zira cenabı Allah buyurur ki Kur'anda: "İstiğfar ederseniz, yetişirim imdada")