Bu hayat çabuk biter

Allah adamlarından, Hakkın büyük velîsi, Dîne, müslümanlara hizmetti tek gayesi. O bir gün buyurdu ki: (Bu dünya muvakkattır, "Ölüm"den sonra olan hayat asıl hayattır. Çünki insan ne kadar sürse de uzun ömür, Sonunda "Ecel" gelir, ömür biter ve ölür. Bu böyle olsa dahî, o "Sonsuz hayat" yine, Kurulmuştur bu kısa hayatın üzerine. İyi geçirilirse bu üç beş günlük hayat, Kazandırır insana sonsuz huzur ve rahat. Ve eğer geçirirse günahla her ânını, Hak eder öldüğünde, cehennem azâbını.) Bir gün de buyurdu ki. ("Ölüm" var ey cemaat, "Ölüm"den sonra başlar hakîkî, asıl hayat. Bu dünya bir "Hayâl"dir, vefâsız, fânidir hem, "Âhiret" öyle değil, ebedîdir o âlem. Şunu unutmayın ki, yazılıyor ameller, Hepsinin hesabı var mahşerde birer birer. Fazla "İnce hesap"lar yapmayın aranızda, Ki, çok incelenmesin sizin hesabınız da. Üzersen üzülürsün, kırarsan kırılırsın, Tarlaya ne ekersen, yarın olur alırsın. Velhasıl ne yapsanız dünyada gizli, açık, Mahşerde, ona göre bulursunuz karşılık. Ey akıl sahipleri, düşünün, ibret alın, Henüz ecel gelmeden "Ölüm"e hazırlanın. Sakın aldanmayın ki, çabuk biter bu dünya, Bu hayat bir "Hayâl"dir, yahut kısa bir "Rüya". Bu fâniye aldanan, bulmaz huzur ve sevinç, Aklı olan, gönlünü kaptırır mı buna hiç?) Bir gün de buyurdu ki: (Ey gâfil olan insan, Gece gündüz Rabbine edersin günah, isyan. "Bir damla su"dur aslın, ölürsün bugün, yarın, Sayılmıyacak kadar çoktur hem de günahın. Kendine gel, adam ol, olsan da ağa ve bey, Teneşir tahtasında bitecek yarın her şey. Bu günki havaların yarın sona erecek, "Ölüm"e hazırlan ki, çetin günler gelecek. Bakmayın şimdi dimdik ayaktayız, yürürüz, Bir gün de "Musallâ"da yatarız hem de dümdüz. Bir gün Resul-i ekrem, gidip bir kabristana, Ağlayınca, eshâbı sordular bunu ona. Buyurdular ki: ("Ölüm", dehşetli bir iş elbet, Buna hazırlanın ki, başa gelir âkıbet. Dünya, hayâl ve hiçtir, işi de hiçtir elbet, "Hiç" ile uğraşan da "Hiç" olur en nihayet. "Ölüm ve sonrası"na kim hazırlanır ise, Olur Allah indinde hayırlı, iyi kimse.)