Ebû Bekr Ebherî "rahmetullahi aleyh"

Bu zat buyuruyor ki. (Bu dünya sanki "Hayâl", Yakında "Âhiret"e edeceğiz irtihâl. Zira ecel, kimseye vakit bildirmemiştir, Yâni "Erken veya geç gelirim" dememiştir. Nefesler sayılıdır, tükenir bir gün elbet, Huzur-u ilâhîye çıkacağz âkıbet. "Serî-ül hisap"tır ki Hak teâlâ hem dahî, Gâyet çabuk görülür hesabımız Vallahi. Hayat, öldükten sonra başlıyor, bu bir gerçek, Dünya, sanki "Rüya"dır, bir gün elbet bitecek. Hiç gaflete gelip de aldanmayın ki sakın, Yoksa mahşer gününde pişmanlık olur yarın. Nitekim Resulullah hadiste buyurdular: "İnsanlar uykudadır, ölünce uyanırlar." "Eyvâh" der çoğu insan uyanınca, ne var ki, İş bitmiş, olan olmuş, çaresi bulunmaz ki. Ölmeden uyanmağa bakalım ki bu günde, Pişmanlık duymıyalım yarın mahşer gününde.) Yine bir sohbetinde buyurdu: (Ey insanlar, Gaflete gelmeyin ki, "Âhiret" var, "Hesap" var. Nasıl akşam olunca, "Bugün bitti" diyorsun, Ve yatıp, ertesi gün tekrar uyanıyorsun, Öyle gün gelecek ki, belki de çok yakında, Dünya bitmiş olacak o günün hitâmında. Ve nasıl ki her sabah, uyanırsın gün be gün, Bakarsın ki dün bitmiş, başlamış yeni bir gün. Dirilip kalkacaksın kabirden de âkıbet, Görürsün "Dünya" bitmiş, ve başlamış "Âhiret". Her ne ki işlemişsen dünyada haram, günah, Hepsinin hesabını soracak senden Allah. O gün mühür vurulur lisanına, ağzına, Sonra "Konuş" denilir cümle a'zâlarına. Gözün, elin, ayağın her şeyi beyan eder, Yer gök, zemin ve zaman hep şahitlik ederler. Ey insan, öyle çetin günler var ki önünde, Analar, evlâdından kaçacaktır o günde. Hazırlık yapacakken o gün için durmadan, Ne "Ahmak"tır dünyaya düşkün olup aldanan. Yarın bu hakikatler olunca âşikâre, Pişman olunur ama, bulunamaz bir çâre. Bu dünya, âhiretin tarlasıdır esasen, Yâni tohum ekecek bir yerdir dünya zaten. Burda tohumlarını ekmeyip de yiyenler, Ve bundan, kat kat meyve elde edemiyenler, Ne kadar tâlihsiz ve ne kadar da ahmaktır, Bu, kıyamet gününde elleri boş kalmaktır. Bu kısacık zamanda yapılan tâatlara, Yarın "Sonsuz ni'metler" verecek Hak teâlâ.)