Âhiret derdiyle dertlenmişti
13 Şubat 2019 02:00
Âmir bin Abdullah hazretleri, Tâbiîn-i kirâmdan bir büyük velî olup, 124 (m. 741) târihinde vefât etmiştir.
Âhiret derdiyle dertlenmişti.
Ölüm ve sonrasını düşünür,
Resûlullah’ın aşkıyla yanardı.
Namaza durduğunda, kendinden geçer, tamamen sıyrılırdı dünya düşüncesinden.
Bir gün bu zâta;
"Efendim, siz namaza durunca hatırınıza hiç dünya düşüncesi gelmez mi?" diye sordular.
Cevâbında;
"Allah'ın huzurundayken bir şey düşünmek hiç uygun olur mu?” buyurdu.
Gündüzleri oruç tutar, geceleri namaz kılardı.
Zîra başka şeyden zevk almazdı.
● ● ●
Bu zât, bir gün talebelerine;
“Helekel müsevvifûn" hadîs-i şerîfini okudu...
Anlayamadılar?!
Mânâsını sordular.
Cevâbında;
“Bunun mânâsı; hayırlı işleri tehir edip de ‘yarın yaparım, sonra yaparım’ diyenler, ziyân etti demektir” buyurdu.
● ● ●
Bir gün de sohbetinde;
“Dünyâda ve âhirette huzurun tek kaynağı, toprak gibi olmaktır” buyurdu.
Ve ilâve etti:
“Toprağa, her gün binlerce kimse basar. Ama o, hiç şikâyet etmez. Biz de mümin kardeşlerimize karşı o topraktan farksız olmalıyız.”