"Bu kadın sen olmayasın!.."

Resûlullah Efendimize, konuşamayan bir çocuk getirdiler. Efendimiz, çocuğa sordu:

Çocuk konuşup;

“Sen Resûlullahsın” dedi.

Ve ölünceye kadar konuştu.

Resûl aleyhisselâm, bâzı Eshâb ile bir yerde oturuyordu.

Bir ara Eshâba dönüp;

“Benim gördüğümü siz de görüyor musunuz? Yemîn ederim ki, evlerinizin arasında meydana gelecek fitneleri görüyorum” buyurdu.

Aradan seneler geçti.

Hazret-i Osmân şehit edildi.

Medîne'de büyük fitneler çıktı.

Çok kimsenin kanı döküldü!

Efendimiz, kendi zevcelerinden birinin, Halîfeye karşı isyân edeceğini haber vermişti.

Hazret-i Âişe de oradaydı.

Efendimizin bu sözüne güldü.

Efendimiz, kendisine;

“Yâ Hümeyrâ! Bu kadın sen olmayasın” buyurdu.

Hazret-i Alî de vardı.

Efendimiz Ona dönüp;

“Yâ Alî! Bunun işi senin eline düşerse, ona yumuşak davran” buyurdu.

Aradan otuz sene geçti.

Hazret-i Âişe, Hazret-i Alî ile harbetti ve ona esîr düştü.

Alî (radıyallahü anh), Onu, saygı ve hürmetle Basra’dan Medîne’ye gönderdi.