"Ben mi üstünüm yoksa sen mi?.."
9 Ocak 2016 02:00
Bir gün, büyük velî Cüneyd-i Bağdadi hazretlerine bir papaz gelip, "Ben mi üstünüm, yoksa sen mi üstünsün?" diye sorar. O da, "bir hafta sonra gel, cevabını vereyim" der...
"Dinden olduğu söz birliği ile bildirilmiş olan şeylere, kalp ile inanmaya ve dil ile de söylemeye iman denir. İman edilecek şeyler; Allahü teâlânın var olduğuna, bir olduğuna, kitaplarına, sahîfelere ve Peygamberlere, Meleklere îmândır. Âhırette haşra, neşre, Cennette ebedî nimetlere, Cehennemde ebedî azaplara, göklerin yarılmasına, yıldızların dağılmasına, Arz'ın parça parça olmasına inanmaktır. Beş vakit namazın, malın zekâtını vermenin ve Ramazân-ı şerîf ayında her gün oruç tutmanın ve gücü yetene haccetmenin farz olduğuna inanmaktır. Anaya babaya karşı gelmenin ve hırsızlık ve zinâ etmenin ve yetim malı yemenin ve fâiz alıp vermenin harâm olduklarına iman lâzımdır. İmanı olan bir kimse, büyük bir günâh işlerse, imanı gitmez ve kâfir olmaz. Günâha, yani harâma helâl diyen kâfir olur..." (Tam İlmihâl Seâdet-i Ebediyye)
***
Büyüklerimizin en çok korktuğu, son nefestir. Mesela Amr ibni As hazretleri, Eshab-ı kiramın büyüklerindendir. Vefat ederken hüngür hüngür ağlar. Oğlu, "Babacığım ölümden mi korkuyorsun?" diye sorar. "Hayır, ben başka bir şeye ağlıyorum. Önceleri Resulullah’a düşmandım, eğer o zaman ölseydim ebedî Cehennemlik olacaktım. Müslüman oldum, canımı ona fedaya hazır bekledim. O hayattayken ölseydim, hiç endişem olmazdı. Ondan sonraki hâlimi bilemediğim için ağlıyorum" der. Sonra Kelime-i şehadet getirip vefat eder...
Bir gün, büyük velî Cüneyd-i Bağdadi hazretlerine bir papaz gelip, "Ben mi üstünüm, yoksa sen mi üstünsün?" diye sorar. O da, "bir hafta sonra gel, cevabını vereyim" der...
Papaz bir hafta sonra geldiğinde o mübarek zatın vefat ettiğini görür. "Bugün bana cevap verecekti" diye söylenince, tabutu göstererek, "İşte orada, git sor, o büyükler boşuna konuşmaz" derler...
Tabutunun başına gidip aynı soruyu sorar. Cüneyd-i Bağdadi hazretleri, Allahü teâlânın izniyle başını kaldırıp, şöyle cevap verir:
"Sonumun ne olacağını bilemediğim için, o gün sana cevap veremedim. Sen iman edebilir ben de imansız ölebilirdim. Elhamdülillah, ben imanla ölüp kendimi kurtardım, şimdi söyleyebilirim, senden üstünüm. Sen kendine bak!"
Papaz, bu keramet karşısında Kelime-i şehadet getirerek Müslüman olur.
Cüneyd-i Bağdadi hazretleri, netice belli olmadan, "Ben senden üstünüm" dememiştir. Üstünlük sona bağlıdır. Bunun için imansız ölmekten çok korkmalıdır.
Mümin ve kâfir, son nefeste belli olur. Birçok kimse, bütün ömrünce kâfir kalıp, sonunda îmâna kavuşur. Bütün ömrü îmân ile geçip, sonunda tersine dönen de olur. Kıyâmette, son nefesteki hâle bakılır...
"Dinden olduğu söz birliği ile bildirilmiş olan şeylere, kalp ile inanmaya ve dil ile de söylemeye iman denir. İman edilecek şeyler; Allahü teâlânın var olduğuna, bir olduğuna, kitaplarına, sahîfelere ve Peygamberlere, Meleklere îmândır. Âhırette haşra, neşre, Cennette ebedî nimetlere, Cehennemde ebedî azaplara, göklerin yarılmasına, yıldızların dağılmasına, Arz'ın parça parça olmasına inanmaktır. Beş vakit namazın, malın zekâtını vermenin ve Ramazân-ı şerîf ayında her gün oruç tutmanın ve gücü yetene haccetmenin farz olduğuna inanmaktır. Anaya babaya karşı gelmenin ve hırsızlık ve zinâ etmenin ve yetim malı yemenin ve fâiz alıp vermenin harâm olduklarına iman lâzımdır. İmanı olan bir kimse, büyük bir günâh işlerse, imanı gitmez ve kâfir olmaz. Günâha, yani harâma helâl diyen kâfir olur..." (Tam İlmihâl Seâdet-i Ebediyye)
***
Büyüklerimizin en çok korktuğu, son nefestir. Mesela Amr ibni As hazretleri, Eshab-ı kiramın büyüklerindendir. Vefat ederken hüngür hüngür ağlar. Oğlu, "Babacığım ölümden mi korkuyorsun?" diye sorar. "Hayır, ben başka bir şeye ağlıyorum. Önceleri Resulullah’a düşmandım, eğer o zaman ölseydim ebedî Cehennemlik olacaktım. Müslüman oldum, canımı ona fedaya hazır bekledim. O hayattayken ölseydim, hiç endişem olmazdı. Ondan sonraki hâlimi bilemediğim için ağlıyorum" der. Sonra Kelime-i şehadet getirip vefat eder...
Bir gün, büyük velî Cüneyd-i Bağdadi hazretlerine bir papaz gelip, "Ben mi üstünüm, yoksa sen mi üstünsün?" diye sorar. O da, "bir hafta sonra gel, cevabını vereyim" der...
Papaz bir hafta sonra geldiğinde o mübarek zatın vefat ettiğini görür. "Bugün bana cevap verecekti" diye söylenince, tabutu göstererek, "İşte orada, git sor, o büyükler boşuna konuşmaz" derler...
Tabutunun başına gidip aynı soruyu sorar. Cüneyd-i Bağdadi hazretleri, Allahü teâlânın izniyle başını kaldırıp, şöyle cevap verir:
"Sonumun ne olacağını bilemediğim için, o gün sana cevap veremedim. Sen iman edebilir ben de imansız ölebilirdim. Elhamdülillah, ben imanla ölüp kendimi kurtardım, şimdi söyleyebilirim, senden üstünüm. Sen kendine bak!"
Papaz, bu keramet karşısında Kelime-i şehadet getirerek Müslüman olur.
Cüneyd-i Bağdadi hazretleri, netice belli olmadan, "Ben senden üstünüm" dememiştir. Üstünlük sona bağlıdır. Bunun için imansız ölmekten çok korkmalıdır.