Dostlarımızla iktidara geliyoruz..

Hükûmetler seçimle gelir, seçimle gider..

Demokrasilerin olmazsa olmazı sandıktır..

Ekonomide, dış politikada başarılı olan, iktidarda kalır, başarısız olan kaybeder..

Bu kadar basit..

Evet, ‘Şimdi bu da nereden çıktı?’ demeyin..

2013’ten beri her fırsatta Türkiye’ye müdahale ediliyor..

İçeriden ve dışarıdan..

Senkronize ve planlı şekilde..

Kazanımları elinden alınmaya çalışılıyor..

Ceplerimize, görünmeyen eller müdahale ediyor..

Kaç kez darbe girişimi oldu?

Dünyada kaç tane ülke vardır ki..

Bu denli yıkıcı saldırılar karşısında ayakta durmayı başarabilsin..

Örneği bile yok..

15 Temmuz darbe girişiminin hemen öncesi yaşanan tartışmaları hatırlayın..

Sonuçta ne oldu?

Şimdi de benzer küçümsemelerle karşı karşıyayız:

Kemal Kılıçdaroğlu bir süredir “Dostlarımızla beraber iktidara geleceğiz” vurgusu yapıyor..

10 yılda 10 seçim kaybeden biri böyle diyor..

Kullandığı cümle tam şöyle:

-“Altını özenle çizeyim, dostlarımızla beraber iktidara geldiğimizde Türkiye Cumhuriyetinin tarihini değiştireceğiz..”

 

 

İktidara sadece projelerle, söylemlerle gelemezsin..

İnandırıcı olman gerekir..

Vatandaş, ülkeye liderlik edebileceğini görebilmeli..

Sana güven duymalı..

Kendisini yönetebileceğine kani olmalı..

Ayrıca, iktidar başarısız olacak ki sen alternatifi hâline geleceksin..

Ama bakıyoruz karşımızda her seçimi kaybeden biri var..

İktidarın anca yarısı kadar oy alabilen bir muhalefet lideri..

Peki nasıl olacak bu iş?

Dünyada hangi ülkenin hangi partisi dostları ile iktidara gelebilmiş?

 

 

 

 

Bir süredir de görüyoruz ki..

Yalanlarla vatandaşın kafasının karıştırılması, birinci iş hâline geldi..

Demokrasi dışı yollarda iktidar arayanlar gaz kesmiyor..

Ama 1960’larda yaşamıyoruz ki..

Gerçeklerin ortaya çıkması sadece 2 dakika sürüyor..

Kafkaslardan Libya’ya, Doğu Akdeniz’e kadar söz sahibi Türkiye kimin işine gelir?

-“Ah nerede o eski Türkiye”..

-“Bedelsiz, her söylediğimizi ‘Emredersiniz’ diyerek yerine getiren Türkiye!”

 

 

Dünya yeni bir sürece giriyor..

Trump ile başlayan muhafazakâr yaklaşım, Biden ile de pek değişmedi..

Olayın tekrar küreselleşmeye döneceğini sananlar yanıldı..

Zira, Biden da, Çin ve Rus düşmanlığı üzerinden tüm dünyaya ‘Yanımda durun’ mesajı veriyor..

Bu dönemi ‘Neo-küresel’ ya da ‘Neo-Obama’ olarak da tanımlayabiliriz..

Çin ve Rusya ise Batı'ya ‘Askerî/politik karşılık vermekten çekinmem’ mesajları gönderiyor..

Rusya’nın Suriye ve Ukrayna'daki askerî faaliyetlerini artırması, alarm verir mahiyette..

Özetle pozisyonlar yeniden tanımlanıyor..

 

 

Avrupa Birliği Komisyonu Başkanı Ursula Von Der Leyen ve Avrupa Konseyi Başkanı Charles Michel’in Türkiye'ye gelmesi tesadüf değildi..

Türkiye, açıkladığı reformlarla pozisyonunu güncelledi..

Avrupa’ya ‘Yeni, beyaz sayfa’ açalım’ mesajı gönderdi..

Brüksel'den gelen açıklamalar olumlu..

Türkiye hep demokrasi ve özgürlüklerden yana tercih kullandı..

Tüm olumsuzluklara rağmen ‘tam üyelik’ hedefinden vazgeçmedi..

Türkiye, AB’nin güvenliği için yine anahtar rol oynamaya başladı..

Sadece güvenlik de değil..

AB ekonomisi için de vazgeçilemez stratejik büyüklüğe ulaştı..

Win win..

Boş bir söylem değil..