Kalemler göçü
13 Haziran 2016 02:00
Milliyet Genel Yayın Yönetmeni Fikret Bilâ geçtiğimiz hafta istifa etti. Tecrübeli gazetecinin Hürriyet’e geçeceği konuşuluyormuş. Merkez medya, 2010 yılından sonra büyük bir dönüşüme uğradı. Milliyet ve Hürriyet bu dönüşümün en müşahhas örneği. Milliyet’in kadrosundayken Gezi’den sonra bu gazeteden ayrılıp, (cemaatin desteğiyle deniliyor) Cumhuriyet’in başına getirilen Can Dündar, eski mesai arkadaşlarının birçoğunu yanına aldı. Özellikle de iflah olmaz muhalifleri... Aslı Aydıntaşbaş, Kadri Gürsel, Osman Ulagay son transferleri. Dündar, Radikalcilerden ve eski Milliyetçilerden bir kokteyl yaptı.
Başkentçi diye bir twitter kullanıcısı var. Ona iktidarın Fuat Avni’si diyebiliriz. Zira “içeriden” sağlam kulis bilgileri aktarıyor. Başkentçi geçtiğimiz hafta gazetelerin tirajlarını paylaştı. Yazdığına göre, Sabah 311 bin değil 208 bin, Milliyet 143 bin değil 73 bin, Star 102 bin değil 18 bin, Yeni Şafak 103 bin değil 22 bin, Karar 35 bin değil 5-6 bin, Güneş 104 bin değil 24 bin, Akşam 103 bin değil 7 bin, Takvim 106 bin değil 46 bin civarında satıyormuş. Saydıkları arasında “Türkiye” yoktu. Çünkü en gerçekçi tiraj, elinizdeki gazetenin. Abonelik sistemini ülke ile tanıştıran Türkiye’nin 150 bin okurunun adı, sanı, adresi belli...
Devlet Opera ve Balesi Genel Müdürlüğü “Yüzyılın Kareografi” ödülünü Hollandalı sanatçı Hans ven Manen’e vermek istemiş. Manen de “Türkiye’de basın özgürlüğü yok” diyerek ödülü reddetmiş. Bu durumu birkaç muhalif site dışında kimse kale almadı.
Oysa 1992 yılında öyle miydi? O sene Nelson Mandela “Kürtlere ayırımcılık yapılıyor” diye Atatürk Barış Ödülü’nü reddetmişti. Hürriyet hemen “Çirkin Afrikalı” manşetini yapıştırmıştı. Gazete bununla da kalmayıp soluğu Güney Afrika’da almış, “ödülü az mı buldu, Mandela etki altında mı?” diye sorgulama yapmıştı. 
Mikrofon kavgası: Sokaklarında savaş manzaralarının yaşandığı Fransa’da üç haber kanalı varmış. Dördüncüsünü de devlet kuruyormuş. “Les Echos” gazetesi olayı böyle karikatürize etmiş (7 Haziran 2016). Kavga ne kadar da tanıdık değil mi?
Hemen her ramazan milletin kafasını bulandırmak için çalışan bir grup var. Tan yeri ağarana kadar yiyip içmeyi savunuyorlar. Geçen elime bir gazete kupürü geçti, 1983 senesine ait. Bir ilahiyat ‘profürüsü’ çıkmış ve demiş ki: “Güneş doğana kadar yiyip içmedik, 47.5 saat fazla oruç tuttuk.” Hürriyet de bunu sürmanşetine taşımış. Haberi kim yazmış biliyor musunuz? 22 yaşındaki Can Dündar... Zaman geçse de bazı şeyler değişmiyor.
ABD’de internet yayıncılığında çalışanların sayısı gazetede istihdam edilenleri geçmiş. Gazete çalışanlarının sayısı yüzde 60 azalırken, dijital yayıncılık alanında istihdam edilenlerin sayısı yüzde 600’den fazla artmış. 1990 başında gazetelerde 455 bin kişi çalışıyormuş, şimdi bu sayı 183 bine kadar düşmüş. Dijitalde çalışan sayısı ise 198 bin civarındaymış.
Hürriyet’in arkaik Kemalistleri Sözcü’ye intisap etti. Emin Çölaşan, Bekir Coşkun, Uğur Dündar, Yılmaz Özdil vs... Onların yerine Albayrak grubundan Ahmet Hakan, Akif Beki ve Abdülkadir Selvi geldi. Taraf’ın ve Radikal’in yazarları da tespih tanesi gibi dağıldı.
Birçokları dijital mecrada devam ediyor. Sağ basında ise en çok savrulan Fehmi Koru oldu. Yeni Şafak’tan, Star’a oradan Haber Türk’e geçti Koru. En son bir kitapla gündeme geldi. Şimdilerde bir blog kurmuş (pelikancılar ilham mı oldu ne?) orada yazıyormuş.
Bu arada kendine yeni bir yol çizenler oldu. Ruşen Çakır gibi. Çakır, Vatan’dan ayrıldıktan sonra medyascope.tv’yi kurdu. İnternet üzerinden yayın yapıyor. Üstelik reklam bile almaya başladı. Beş yıl kadar önce Türkiye’nin ilk tablet gazetesini kuran, Nurcan Akad da zete.com’un geçen hafta yayınına son verdi. Sonra bir şirket sahip çıktı ve 6 gün sonra site yayına geri döndü...
Birçokları dijital mecrada devam ediyor. Sağ basında ise en çok savrulan Fehmi Koru oldu. Yeni Şafak’tan, Star’a oradan Haber Türk’e geçti Koru. En son bir kitapla gündeme geldi. Şimdilerde bir blog kurmuş (pelikancılar ilham mı oldu ne?) orada yazıyormuş.
Bu arada kendine yeni bir yol çizenler oldu. Ruşen Çakır gibi. Çakır, Vatan’dan ayrıldıktan sonra medyascope.tv’yi kurdu. İnternet üzerinden yayın yapıyor. Üstelik reklam bile almaya başladı. Beş yıl kadar önce Türkiye’nin ilk tablet gazetesini kuran, Nurcan Akad da zete.com’un geçen hafta yayınına son verdi. Sonra bir şirket sahip çıktı ve 6 gün sonra site yayına geri döndü...
‘Başkentçi’nin kara listesi...
Başkentçi diye bir twitter kullanıcısı var. Ona iktidarın Fuat Avni’si diyebiliriz. Zira “içeriden” sağlam kulis bilgileri aktarıyor. Başkentçi geçtiğimiz hafta gazetelerin tirajlarını paylaştı. Yazdığına göre, Sabah 311 bin değil 208 bin, Milliyet 143 bin değil 73 bin, Star 102 bin değil 18 bin, Yeni Şafak 103 bin değil 22 bin, Karar 35 bin değil 5-6 bin, Güneş 104 bin değil 24 bin, Akşam 103 bin değil 7 bin, Takvim 106 bin değil 46 bin civarında satıyormuş. Saydıkları arasında “Türkiye” yoktu. Çünkü en gerçekçi tiraj, elinizdeki gazetenin. Abonelik sistemini ülke ile tanıştıran Türkiye’nin 150 bin okurunun adı, sanı, adresi belli...
Çirkin Avrupalı!
Devlet Opera ve Balesi Genel Müdürlüğü “Yüzyılın Kareografi” ödülünü Hollandalı sanatçı Hans ven Manen’e vermek istemiş. Manen de “Türkiye’de basın özgürlüğü yok” diyerek ödülü reddetmiş. Bu durumu birkaç muhalif site dışında kimse kale almadı.
Oysa 1992 yılında öyle miydi? O sene Nelson Mandela “Kürtlere ayırımcılık yapılıyor” diye Atatürk Barış Ödülü’nü reddetmişti. Hürriyet hemen “Çirkin Afrikalı” manşetini yapıştırmıştı. Gazete bununla da kalmayıp soluğu Güney Afrika’da almış, “ödülü az mı buldu, Mandela etki altında mı?” diye sorgulama yapmıştı.
Mikrofon kavgası: Sokaklarında savaş manzaralarının yaşandığı Fransa’da üç haber kanalı varmış. Dördüncüsünü de devlet kuruyormuş. “Les Echos” gazetesi olayı böyle karikatürize etmiş (7 Haziran 2016). Kavga ne kadar da tanıdık değil mi?
Zaman geçse de...
Hemen her ramazan milletin kafasını bulandırmak için çalışan bir grup var. Tan yeri ağarana kadar yiyip içmeyi savunuyorlar. Geçen elime bir gazete kupürü geçti, 1983 senesine ait. Bir ilahiyat ‘profürüsü’ çıkmış ve demiş ki: “Güneş doğana kadar yiyip içmedik, 47.5 saat fazla oruç tuttuk.” Hürriyet de bunu sürmanşetine taşımış. Haberi kim yazmış biliyor musunuz? 22 yaşındaki Can Dündar... Zaman geçse de bazı şeyler değişmiyor.
Dijital devri
ABD’de internet yayıncılığında çalışanların sayısı gazetede istihdam edilenleri geçmiş. Gazete çalışanlarının sayısı yüzde 60 azalırken, dijital yayıncılık alanında istihdam edilenlerin sayısı yüzde 600’den fazla artmış. 1990 başında gazetelerde 455 bin kişi çalışıyormuş, şimdi bu sayı 183 bine kadar düşmüş. Dijitalde çalışan sayısı ise 198 bin civarındaymış.