Biri dışında…
Aşağıda yazdığım isimler çok önemli.
Anna Kinberg Batra: İsveç’in en büyük ana muhalefet partisi olan Muhafazakâr Parti lideri.
Francis William Fonseca: Orta Amerika’nın 400 bin nüfuslu küçük ülkesi Belize’nin muhalefetteki Birleşik Demokrat Parti’nin liderliğini yürüttü.
Gyula Molnar: Macaristan’ın solcu ana muhalefet partisi olan Macaristan Sosyalist Partisi’nin liderliğini yaptı. Macar güreş millî takımında sporcu olan Molnar şu anda 62 yaşında.
Matteo Renzi: İtalyan sol çizgideki Demokrat Parti liderliği yaptı. Hukukçu ve Floransa kentinin belediye başkanlığını kazandıktan sonra partisinin başına geldi. İtalya’nın eski Başbakanı.
Pedro Passos Coelho: Portekiz’de merkez sağ eğilimli Sosyal Demokrat Parti’nin lideri. 1990'lı yılların başında Sosyal Demokrat Parti gençlik komitesinde görev aldı. 26 Mart 2010'da partinin başına geçti. Sosyalist Parti'nin kurduğu Jose Socrates hükûmetinin düşmesinin ardından yapılan Portekiz genel seçimlerini kazanarak Portekiz Başbakanı oldu.
Ed Milliband: İngiltere İşçi Partisi lideri. 2005'ten itibaren Avam Kamarası'nda milletvekilliği yaptı. 2007-2010 döneminde Birleşik Krallık Başbakanı olan Gordon Brown'ın hükûmetinde bakanlık görevini de üstlendi. 25 Eylül 2010'da İşçi Partisi Başkanı seçildi.
Kathleen Wynee: 2013'ten itibaren Kanada’daki Ontario eyaletinin Liberal Parti lideri olarak görev yapan kadın politikacı. Ontario'nun ilk kadın başbakanı oldu.
Bill English: Yeni Zelandalı Ulusal Parti lideri. Sekiz yıl finans bakanlığı, 9 ay da Başbakanlık yapmış bir politikacı. İlk kez 1990'daki seçimlerde Wallace bölgesinden parlamentoya girdi. Evli ve 6 çocuk babası English 30 yıldır aktif siyaset yürütmekte.
Hong Joon-pyo: Güney Kore’de ana muhalefet partisi LKP (Kore Özgürlük Partisi) liderliğini yaptı. 1953 doğumlu siyasetçi. Seçimlerdeki agresif kampanya tarzı nedeniyle sıklıkla Donald Trump’a benzetilen Hong Joon-pyo 2022 yılındaki başkanlık seçimlerinde de aday.
Murata Renho: Japonya ana muhalefet partisi olan Demokrat Parti’nin lideri. Renho olarak da tanınan bu Japon kadın siyasetçi, aslında Tayvan asıllı bir Japon gazeteci. Bu yüzden de sık sık Japonya'nın Çin Halk Cumhuriyeti ile olan “kibar” diplomasisini ve Tayvan'ı tanımayı reddetmesini eleştirmesiyle tanınıyor.
Andonis Samaras: Yunanistan’ın ana muhalefetteki Yeni Demokrasi Partisi’nin lideri. Samaras, 2009 yılı sonlarında partinin yedinci lideri oldu. Daha önce Maliye Bakanı, Dışişleri Bakanı, Kültür ve Spor Bakanı olarak görev yaptı.
Andrew Scheer: Kanada'da ana muhalefet partisi olan Muhafazakâr Parti’nin 1979 yılı doğumlu lideri. Siyasete atıldıktan kısa süre sonra 2004 yılında Milletvekili seçildi. 2017’de Muhafazakâr Parti lideri oldu.
Sadeddin el-Osmani: Fas’ta Berber (Berberi denmiyor) asıllı siyasetçi. Tıp Doktoru psikiyatrist. Ayrıca İslam hukuku alanında da lisans eğitimi var. 1997 yılında ilk kez milletvekili seçildi. Muhafazakâr kimlikli Adalet ve Kalkınma Partisi'nin 2004 yılında genel sekreteri oldu. 5 Nisan 2017 tarihinde Fas Başbakanı olarak atandı.
Gabbor Vona: Macaristan’ın milliyetçi çizgideki Jobbik adlı partisinin lideri. Türkiye’yi uzun vadeli dostluk kurulması gereken ve Macarlar ile Türkler arasında ırksal bağlar olduğunu belirten Vona, kurucu üyeleri arasında olduğu Jobbik partisinin 2006 yılında genel başkanı seçildi. Partisinin oy oranını yüzde 21’e kadar yükseltti.
Kemal Kılıçdaroğlu: 1948 doğumlu Türk siyasetçi. SSK Genel Müdürlüğü döneminin ardından siyasete atılmaya karar verdi. Çeşitli siyasal partilerden milletvekili olma girişimlerinde bulunduktan sonra 2002 yılında katıldığı CHP’den milletvekili seçilmeyi başardı. 2009’daki yerel seçimlerde İstanbul’dan belediye başkan adayı oldu ve seçimi AK Parti’nin adayı olan Kadir Topbaş’a karşı kaybetti. 2010 yılında CHP lideri Deniz Baykal’a kurulan kaset kumpası sonucunda partinin liderliğine getirildi. Şu anda hâlen CHP’nin Genel Başkanlığını yürütüyor. Bugüne kadar yapılan 9 seçimin tamamını kaybeden siyasetçi şimdi 2023 seçimlerinde aday olmaya hazırlanmakta.
NEDEN?
Yukarıdaki isimlerin hepsini okuduktan sonra aralarında Kemal Kılıçdaroğlu’nun da yer aldığı dünyanın çeşitli ülkelerindeki siyasal parti liderleriyle ilgili bilgileri neden alt alta sıraladığımı merak etmişsinizdir muhakkak.
Küçük bir BULMACA ile izah edeyim.
Yukarıda isimlerini sıraladığım; başkanlık ya da başbakanlık da yapmış TÜM SİYASİ PARTİ LİDERLERİ, girdiği bir seçim yarışında oy kaybettiği ya da iktidarı kazanamadığı için partisinin genel başkanlığından, başbakanlıktan ya da başkanlıktan istifa etti.
BİRİ DIŞINDA.
Hepsinin sağlam siyasi geçmişleri ve entelektüel birikimleri var.
BİRİ DIŞINDA.
Bu ülke liderlerinden hiçbiri seçimi kaybettiği hâlde istifa etmeyip, çeşitli gerekçelerle yüzsüzlük yapmadı.
BİRİ DIŞINDA.
Aralarından, seçimi kaybedince yalan söyleyen, iftira atan ve “Seçimlere hile karıştırıldı” diyen çıkmadı.
BİRİ DIŞINDA.
Bu liderlerden hiçbiri, “İstifa edeceğime delegeleri kendi adamlarımdan seçerim, itiraz edenleri partiden atarım, yine beni atamazlar” deyip, etik dışı yollara başvurmadı.
BİRİ DIŞINDA.
Buldunuz mu, hangisi o?