“Gıybet time!..”
23 Kasım 2021 02:00
Dedikodu, basit ruhlu insanların eğlencesidir! Bu son derece çirkin eylemin son zamanlarda ‘gıybet’ kelimesiyle dillere pelesenk olması ise garip ama gerçek... ‘dedikodu’dan daha şirin geliyor zahar!.. Gençlerin ağzında, yetişkinlerin sırıtışında, yazışmalarda, WhatsApp gruplarında, televizyonda, kıyafetlerde, fincanlarda her tarafta... övünüyorlar, gülerek söylüyorlar bu kelimeyi zırcahiller! Programını yapanlar, yazısını yazanlar, meslek edinenler, maharet bilenler… Ah vebalini, yükünü ve de cezasını bir bilseler!..
***
Vakti zamanında dilinin ayarı olmayan nezaket yoksunu bir kadın dedikodu yaymakla suçlanıyordu. Köyün bilgesinin huzuruna getirilen kadın; “Söylediklerim bir şakaydı, sadece şaka!” diyerek itiraz etti. “Sözlerim başkaları tarafından yanlış anlaşıldı, ben suçlu değilim!” diye bağırdı. Ancak dedikoduya maruz kalan mağdur “Temiz adımı kirlettin!” diyerek adalet istiyordu. “Bunu düzeltebilirim” dedi suçlanan kadın. “Bütün sözlerimi geri alıyorum ve affedildiğimi varsayıyorum.”
Bilge, bu sözler karşısında başını salladı, “Bu kadın yaptığı suçu anlamıyor. Zaman içinde aynısını yine tekrarlayacak” diye düşündü ve kadına şöyle dedi: “Kuş tüyü yastığımı pazar meydanına getir. Yastığı kes ve içindeki tüylerin her yana dağılmasını sağla. Sonra da bana kuş tüylerini geri getir, ama her birini. Düşüncesiz sözlerin, bunu başarabilirsen bağışlanacak…”
Kadın bu isteği gönülsüzce kabul etti. Yaşlı bilgenin bunadığı için saçmaladığını düşündü. Yine de onu gülünç duruma düşürmek için denileni yaptı… Yastığı pazar meydanına getirdi. Kesti… ve kuş tüyleri uçuşarak dört bir yana dağıldı… Kadın onları yakalamaya, kapmaya uğraştı. Her birini tek tek toplamaya çalıştı. Koşuşturmaktan bitkin düştüğündeyse bu işin mümkün olmayacağını anladı…
Elinde az miktarda kuş tüyü ile bilgenin yanına geri dönerek “Onları toplayamadım, her yere dağıldılar…” dedi. İç çekip başını öne eğdi ve ekledi: “Tıpkı yaydığım dedikodunun sözlerini geri alamayacağım gibi…”
Vakti zamanında dilinin ayarı olmayan nezaket yoksunu bir kadın dedikodu yaymakla suçlanıyordu. Köyün bilgesinin huzuruna getirilen kadın; “Söylediklerim bir şakaydı, sadece şaka!” diyerek itiraz etti. “Sözlerim başkaları tarafından yanlış anlaşıldı, ben suçlu değilim!” diye bağırdı. Ancak dedikoduya maruz kalan mağdur “Temiz adımı kirlettin!” diyerek adalet istiyordu. “Bunu düzeltebilirim” dedi suçlanan kadın. “Bütün sözlerimi geri alıyorum ve affedildiğimi varsayıyorum.”
Bilge, bu sözler karşısında başını salladı, “Bu kadın yaptığı suçu anlamıyor. Zaman içinde aynısını yine tekrarlayacak” diye düşündü ve kadına şöyle dedi: “Kuş tüyü yastığımı pazar meydanına getir. Yastığı kes ve içindeki tüylerin her yana dağılmasını sağla. Sonra da bana kuş tüylerini geri getir, ama her birini. Düşüncesiz sözlerin, bunu başarabilirsen bağışlanacak…”
Kadın bu isteği gönülsüzce kabul etti. Yaşlı bilgenin bunadığı için saçmaladığını düşündü. Yine de onu gülünç duruma düşürmek için denileni yaptı… Yastığı pazar meydanına getirdi. Kesti… ve kuş tüyleri uçuşarak dört bir yana dağıldı… Kadın onları yakalamaya, kapmaya uğraştı. Her birini tek tek toplamaya çalıştı. Koşuşturmaktan bitkin düştüğündeyse bu işin mümkün olmayacağını anladı…
Elinde az miktarda kuş tüyü ile bilgenin yanına geri dönerek “Onları toplayamadım, her yere dağıldılar…” dedi. İç çekip başını öne eğdi ve ekledi: “Tıpkı yaydığım dedikodunun sözlerini geri alamayacağım gibi…”
***
Ne demiş Hazreti Mevlâna;
“Duydum ki gıybetimi yapmışsın, yüzüme söyIemekten kaçmışsın, benim gibi bir acizden korkmuş Allah’tan korkmamışsın.”
Birine çamur atmadan önce düşün ve sakın unutma; ilk önce senin ellerin kirlenecek!..
Ninem diyor ki; Gıybet, acizin çabasıdır!..
Ne demiş Hazreti Mevlâna;
“Duydum ki gıybetimi yapmışsın, yüzüme söyIemekten kaçmışsın, benim gibi bir acizden korkmuş Allah’tan korkmamışsın.”
Birine çamur atmadan önce düşün ve sakın unutma; ilk önce senin ellerin kirlenecek!..
Ninem diyor ki; Gıybet, acizin çabasıdır!..