Resûlüllah Efendimizin ümmetine tavsiyeleri...

 

 

Resûlüllah Efendimiz, dilin âfetlerinden kurtulmaları için ümmetine şunları tavsiye ediyor:

1. Resûlüllah aleyhissalâtü vesselâm buyurdu ki: (Âdemoğlu sabaha erdi mi, bütün âzaları, dile temennâ edip: ‘Bizim hakkımızda Allah'tan kork. Zira biz sana tâbiyiz. Sen istikâmette olursan biz de istikâmette oluruz, sen sapıtırsan biz de sapıtırız!’ derler.) [Tirmizî, Zühd 61]

2. Süfyan ibn-i Abdillah “radıyallahü anh” anlatıyor: “Ey Allah'ın Resûlü dedim, uyacağım bir amel tavsiye et bana!” Bana şu cevabı verdi: Rabbim Allah'tır de, sonra doğru ol!) “Ey Allah'ın Resûlü dedim tekrar, benim hakkımda en çok korktuğunuz şey nedir?” Eliyle dilini tutup sonra (İşte şu!) buyurdu. [Tirmizî, Zühd 61]

3. Resûlüllah aleyhissalâtü vesselâm buyurdular ki: (Allaha ve âhiret gününe inanan kimse, ya hayır konuşsun,  ya da sussun!) [Tirmizî, Kıyamet 51] 

4. Resûlüllah aleyhissalâtü vesselâm buyurdular ki: (Kişinin mâlâyanî şeyleri terki, dinin güzelliğinden ileri gelir.) [Tirmizî, Zühd 11]

5. Hazret-i Enes “radıyallahü anh” şöyle anlatıyor: “Bir adam ölmüştü, diğer biri, Resûlüllah aleyhissalâtü vesselâmın işiteceği şekilde onun için şöyle söyledi: “Cennet mübarek olsun!” Resûlullah aleyhissalâtü vesselâm sordu: (Nereden biliyorsun? Belki de o, mâlâyanî konuştu veya kendisini zengin kılmayacak bir miktarda cimrilik etti!) [Tirmizî, Zühd 11, (2217).]

6. Ebû Hüreyre “radıyallahu anh” anlatıyor: “Resûlüllah aleyhissalâtü vesselâm buyurdular ki: (Kul -bazen- Allah'ın rızasına uygun olan bir kelamı, ehemmiyet vermeksizin sarf eder de, Allah onun sebebiyle cennetteki derecesini yükseltir. Yine kul -bazen- Allah'ın hoşnutsuzluğuna sebep olan bir kelimeyi ehemmiyet vermeksizin sarf eder de Allah, o sebeple onu cehennemde yetmiş yıllık aşağıya atar.) [Buharî, Rikak 23; Müslim, Zühd 49]

7. Resûlüllah aleyhissalâtü vesselâm buyurdular ki: (Âdemoğlunun, emr-i bi'l-ma'ruf veya nehy-i ani'l-münker veya Allahü teâlâ hazretlerine zikir hariç bütün sözleri lehine değil, aleyhinedir.) [Tirmizî,  Zühd 63, (2414).]

Allahü teâlâ da buyuruyor ki: (İnsanların birbirleri arasında gizlice konuşmalarının çoğunda hayır yoktur. Ancak sadaka vermeyi, bir iyilik yapmayı veya insanların arasını düzeltmeyi teşvik eden kimselerin bu maksatla yaptıkları gizli konuşmalar bundan  müstesnadır. Kim bunu Allah rızası için yaparsa, elbette biz ona pek büyük bir  mükâfaat vereceğiz.) [Nisa,114]

8.  Resûlüllah aleyhissalâtü vesselâm buyurdular ki: (Allahü teâlâ insanlardan, sığırların dilleriyle toplamaları gibi, dilleriyle toplayan belagat sahiplerine buğzeder.) [Tirmizî, Edeb 82, (2857).]