İslam’ın ana caddesi ehl-i sünnet yoludur

 

 

Ahmed-i Nâmıkî Câmî hazretleri, (Miftâh-ün-necât) isimli kıymetli eserinde buyuruyor ki: “Ehl-i sünnet ve cemaatten olmanın şartları hakkında çok meseleler vardır. Bu meseleleri bilmek, namazı, orucu, haccı bilmek gibi farzdır. Bunlar öyle farzdır ki, itikâd doğru olup da, namazda, oruçta ve diğer ibadetlerde bir noksanlık olursa ve bu noksanlık kasten olmazsa affedilebilir. Fakat, Ehl-i sünnet ve cemaat itikadında bir sarsıntı olursa, bidat sahibi olunmuş olur. Ve bidat sahibini de Allahü teâlâ affetmez. İtikâdda bidat sahibi olan bir kimseye azap vacip olur. Ehl-i sünnet ve cemaat itikadına çok sarılmak ve bidatten çok sakınmak lazımdır.

 

Resûlullah “aleyhisselâm” efendimiz buyurdu ki: “Allahü teâlâ, halifelerime rahmet etsin.” Bunun üzerine denildi ki “Yâ Resûlallah, sizin halifeleriniz kimlerdir?” “Sünnetimi ihya edenler ve onu Allahü teâlânın kullarına öğretenlerdir” buyurdu. Yine buyurdu ki: “Yâ Ebâ Hüreyre! Sen insanlara benim sünnetimi öğret ki, kıyamet gününde senin için parlak bir nur olsun, önce ve sonra gelenler sana gıpta etsin.” 

 

“Ben insanlarla, onlar “Lâ ilâhe illallah” diyene kadar savaşmakla emrolundum. İnsanlar bunu [Kelime-i tevhidi] söyleyince, benden kanlarını ve mallarını korumuş olurlar. Ancak İslâmiyetten doğan haklar bundan müstesnadır. Onların hesapları ise [kalplerinde olanları bilen] Allahü teâlâya âittir.” 

 

“Ümmetim yetmiş üç fırkaya ayrılacaktır. Bunların yalnız biri cennete girecek, ötekilerin hepsi cehenneme gidecektir.” Yine buyurdu ki: “Şefaatim, kelime-i şehâdeti ihlâs ile söyleyen, dili kalbini, kalbi de dilini tasdik eden kimse içindir.” 

 

Biliniz ki, ehl-i sünnet ve cemaatin meseleleri, alametleri çoktur. Ama onun esası ve kaidesi on meseleye dayanır. Bu on meseleyi mutlaka bilmek lazımdır.

 

Hadis-i şerifte buyuruldu ki “[Şu on haslet kendisinde mevcut ise, o kişinin ehl-i sünnet ve cemaat üzere olduğu bilinir: 1. Cemaati terk etmez, 2. Eshabımı söz ile kötülemez, sövmez. 3. Bu ümmete [Müslümanlara] kılıçla karşı çıkmaz, kılıç çekmez. 4. Kaderi tekzib etmez [kadere inanır], imanda şüphe etmez, 6. Allahü teâlânın dininde münazaa [itiraz, münakaşa] etmez, 7. Ehl-i kıble olarak ölen kimsenin cenaze namazını kılmayı terk etmez, 8. Tevhid ehli bir kimseye günahı sebebi ile [büyük bir günah işlese bile] kâfir demez, 9. Seferde ve hazerde [mukim ve yolcu iken] mest üzerine meshi terk etmez, 10. Salih ve fasık [İyi veya günahkâr olan] İmamın arkasında namaz kılar ve cemaati terk etmez. Bu hasletlerden birisini terkeden, sünnet ve cemâati terketmiş olur.”