Durmak yok yola devam

Bu maçla ilgili yazıma ülke futbolunu sarmış önemli bir yeni hastalığa değinerek başlayacağım. O da kalecisinden aldığı topu rakip alan ve adam kapatmışken kendi ceza alanından hâlâ pasla çıkmaya çalışma uygulaması; bir teknik direktör emri midir, yoksa zeka özürlü futbolcuların işi midir?
Fenerbahçe’nin yediği gole, Antalyaspor’un yemediklerine bir bakınız ve de bundan önceki Başakşehir, Galatasaray, Beşiktaş takımlarının başta olmak üzere maçlarını bir hatırlayınız.
F.Bahçe için Antalyaspor kolay bir rakip olacaktı. Çünkü rakibe sıkıntı verecek Sangare’den başka oyuncusu hemen hemen yoktu. Bir de Hamza Hamzaoğlu’nun kurgusu bu maçta hiçbir sürprize yol açamazdı.
Aykut Kocaman neredeyse klasikleşmeye başladığı kadrosuyla bu maça çıkarak, doğru bir oyun planı ve düşüncenin arkasında duruyordu. 3-1’den sonra yaptığı değişikler de oyuncu ısıtma, yarına oyuncu hazırlama ve de sarı kart cezasına yakalanmama stratejisi içeriyordu. F.Bahçe’nin daha rahat pas yapan, boşa koşarak top alma doğrularına daha çok sarıldığını gördük. Antalyaspor’da bunların hemen hemen hiçbirine rastlayamadık.
Yazımızın bir bölümünde de öyle bir pek başka kimsenin kanca atmayacağı özelliklere değinelim. Ben bu ülkede iki tane oyuncunun yere yatışına hiçbir gün sakatlandıkları konusunda endişe taşımadan baktım. Bunlardan biri dünkü Mehmet Topal, diğeri de bugün Beşiktaş’ta oynayan Gökhan Gönül’dür.
Tabi ufak tefek hakemlere de dokunuşlarımız olacaktır. Antalyaspor’da çok kolay sarı kart gören bir oyuncu vardı. Aynı hakem Celustka’nın kaşını açan dirseğin sahibi Aatıf’a faul vermekle yetiniverdi. Tabi bu altını çizdiğim maç özellikleri F.Bahçe’nin galibiyetine hiçbir şekilde gölge düşürmez, Antalyaspor’a da yazık oldu dedirtmez.
Özetle F.Bahçe için ligin geri kalan dört haftasında herkes başka sıralar konuşuyor ama ben şampiyonluk için olan iddiasını hâlâ kaybetmemiştir diyorum. Bir not daha izin verirseniz ekleyelim; dün akşam maça itibar gösteren bir hayli fazla sayıdaki F.Bahçe taraftarının Şenol Güneş için yaptığı tezahürat da ancak ‘büyük ayıp’ yaftasını yakıştırır.

MAÇIN ADAMI: Dirar