Gül yüzlü yavrum

A -
A +
Tuhaf, idrak dışı bir gerçek var...Uykunun en tatlı yerinde bölünmesinin ne demek olduğunu herkes bilir... Bir bebek defalarca annesini uyandırır bir gecede...Yüreği atarak yerinden fırlar onun için anacığı...Ne derdi varsa seferber eder imkânlarını...Çocuk hastalansa aklı fikri ondadır anne ve babasının...Baba pek belli etmez ama 'Onun yerinde ben olsaydım şimdi' der...Her yeni şeyde çocuğunu düşünürler...'Önce sen yavrum, önce sen' derler kalpleriyle...Belki kelimelere dökmezler... Ama öyle isterler bütün zerreleriyle...Bu elde olmayan bir şefkattir...Babası, çocuğu sıcacık evde yatarken, sabahın bir vaktinde onun rızkını kazanmak için gider işine...O soğukta çocuğunun siması ısıtıverir içini...İş yerindeki problemlere, insanlara katlanır, 'çocuğunun siması' için...Yutkunur yeri geldiğinde... O simanın geleceği için...Üstüne başına almaz da onu giydirir bayramlarda...Çocuğunun yüzündeki tebessüm yeter anne ve babaya...O mutlu olsun da...Her imkânlarını seferber ederler 'o bir türlü büyümeyen kendilerinden bir parça' için...Gel gelelim çocuk büyür, ergen olur...Günümüzde istisnalar hariç kimsenin kaçamadığı triplere, tavırlara bürünür...Stres doludur...Bu stresini 'kusmak' için ilk adresi de anne ve babası olur...Onu en saf sevenler olur...Bilmez ki, onların gözünde hiçbir zaman büyümeyeceğini...Bilmez ki, hayatta karşılaştığı ve karşılaşacağı hiç kimsenin, kendisini onlar kadar saf sevmeyeceğini...Onu en çok seven anne ve babası, o yetişkin çocuğun en zayıf, öfkesini giderebileceği en kolay iki kişidir...Dış dünyada ondan bundan, kendisinden güçlü olandan korkar da...Anne babasına yiğitlik taslar bizim gencimiz...Kendisini en çok seven, üzerine titreyen, iyiliğinden başka bir şey istemeyen bu iki zavallı insanı, 'kendisini anlamamakla' suçlar...Geri kafalı olmakla...Ta ki, bir gün yeni doğmuş bebeği geceleri uykusunu bölene, hasta olana kadar... Onları razı eden Cennet'e doğru yol almaya başlamıştır...İki dünyası da mamur olur...Anne-babanın dinde günah olan istekleri yapılmaz...Ama yine de incitilmez, idare edilir...Seyyid Abdülhakim-i Arvasi 'kuddise sirrehül aziz' hazretleri talebesi Necip Fazıl Kısakürek'e demiş ki: 'Necip... Başına ne sıkıntı gelmişse... Bundan sonra da ne sıkıntı gelecekse... Annene verdiğin üzüntüden bil...'
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.