Dosta veda...

Çok sevdiğinizdir o...Ve çok güvendiğiniz...Onun kanatları altında huzur bulursunuz...

Onunla neşelisinizdir... O vardır ya işte...

O belki babanız... Belki abiniz... Veya çok kıymetli bir dostunuzdur...

Ve gözlerinizin önünde öte berisini toplamakta, valizini hazırlamaktadır...

Gülersiniz... Gülmek gerektiği için işte... Yoksa o gülen dudaklarınız bir dokunuşla aşağıya bükülmeye hazırdır...

Gözleriniz suyu tutan, dayanıksız bir bent gibidir o anda...

Gitme diyemezsiniz bir türlü...

Her zerreniz 'gitme' der de; diliniz diyemez... Gitmesi gerekmektedir zira...

Gereksiz huysuzluğunuz bir şeyi değiştirmeyecektir ki...

Onsuzluğu düşünürsünüz... Böylesi huzurlar esmeyecektir kalbinizde...

Her şey ondan öncesi gibi olacaktır...

Keskin hüzünlü, buruk sevinçli, kırık hayalli... 

Ama gitme diyemezsiniz işte...

 *

Bavulunu toplayan bir dosta benziyor ayların sultanı...

Bir sene sonra gelmek üzere...

Ve ben farklı burukluklar yaşıyorum...

Dudaklarımda yalancı bir gülümsemeyle...

Elveda ayların sultanı...

Şefaatin üzerimize olsun e mi...

 (Kıymetli okuyucularımın ve bütün müminlerin mübarek Ramazan Bayramı'nı tebrik ediyorum efendim... Ö.Ç.E)