Ayaküstü...

Taşıma füze ile düşman kovalanmaz.

∆∆∆

Kuzey Irak’ta bu saatten sonra referandum yapılsa da, yapılmasa da ellerini ovuşturup olacak neticelerden memnun birileri var.

∆∆∆

Gelenin işi gitmek de. Önemli olan giderken yanında ne götürdüğün.

∆∆∆

Dostlarımız (!) sayesinde. Yeni komşularımız. Kuzey Irak’ta Mesud Barzani, Kuzey Suriye’de Salih Müslim.

∆∆∆

Arzuhalciler de kalmadı ki derdimizi anlatalım.

 

 

 

"-Bazı sessizlikler var, kulakları sağır yapan..."

 

 

ŞENOL Güneş: “Tosiç’in kendi kalesine golü ile başlayamamak, oyun planımızı altüst etti…”

∆∆∆

"LAKTİK asit birikimi yüzünden o kadar sinirlendim" diyen Quaresma'nın, atanamayan öğretmen olduğu ortaya çıktı...

∆∆∆

DERBİ atmosferinde kart görmeyen Pepe’nin Beşiktaşlılığı tartışılmaya başlandı…

 

 

Mus­ta­fa abi, da­ha ön­ce oğ­lu­nu de­fa­lar­ca uyar­mış­tır; "Ka­pı­nın önün­de du­ran ara­ba­yı iki­de bir ka­çı­rıp do­laş­ma" di­ye...

Ama ser­vis­le eve dö­ner­ken, o la­ci­vert Sep­hi­a'yı mar­ke­tin önün­de ça­lı­şır va­zi­yet­te gör­müş ve he­men ser­vis­ten in­miş­tir;

Cam­la­rı bu­har­lı ara­ba­nın şo­för ka­pı­sı­nı açıp, "Lan eşş..." di­ye ba­ğır­ma­ya baş­la­yıp ço­cu­ğun ya­ka­sı­na ya­pı­şa­cak­tır ki; di­rek­si­yon­da "İm­dat" di­yen bir ka­dın var­dır...

Son­ra­sın­da oto­bü­se bi­nip, üç du­rak son­ra evi­ne gi­de­cek­tir...

 

 

 

AHMET ÇAKAR: Ben senin giysilerine hayranım Sinan, Baba filmindeki gibi...

SİNAN ENGİN: Ben de sana hay­ra­nım... Sen de Glad­ya­tör gi­bi­sin hocam...

AHMET ÇAKAR: Bu gi­diş­le senin par­ma­ğı­nı­ ke­se­cek­ler ve acı­maya­cak...

SİNAN ENGİN: Bu gi­diş­le senin di­li­ni­ kes­mez­ler in­şal­lah...

 

 

Fa­di­me uzun sü­re­dir ni­şan­lı ol­du­ğu ama ev­len­me­ye bir tür­lü ik­na ede­me­di­ği Te­mel'le uzun uzun ko­nuş­ma­ya ka­rar ver­miş...

Ko­nuş­ma­sı­nın so­nun­da şöy­le de­miş;

"-Bak Te­mel... Unut­ma ki her er­kek gi­bi se­nin de so­run­la­rı­nı pay­la­şa­cak bir ka­dı­na ih­ti­ya­cın var... Se­nin so­run­la­rı­nı pay­laş­ma­ya ve on­la­ra çö­züm üret­me­ye ha­zı­rım..."

Te­mel umur­sa­maz bir ta­vır­la ce­vap ver­miş;

“-Ama be­nim hiç­bir der­dim yok ki...”

Fa­di­me he­men atıl­mış;

"-E biz da­ha ev­len­me­dik ki..."

 

 

-En büyük risk, risk almamaktır...

 

-Tanıdığın en olumlu insan kendin ol...

 

-Her zaman içten ve samimi ol...

 

-Sesin titrese bile gerçekleri söyle...

 

-Zamanında olman gereken yerde ol, geç kalma...

 

-Lütfen demeyi ve teşekkür etmeyi ihmal etme...

 

-Yapabileceklerinin altında söz ver, fazlasını yap...

 

-İnsanları onları ilk gördüğünden daha iyi bir durumda bırak...

 

-Arkadaş canlısı ve şefkatli ol...

 

-Birinci sınıf bir dinleyici ol...

 

-Diğer insanlara karşı tutkulu bir şekilde ilgili ol...

 

-Yüzünde gülümseme eksik olmasın...

 

 

 

 

İdris dün metrobüse binmiş Yenibosna’da inecek.

Düğmeye basmış, metobüs durmamış.  

Şirinevler’de inip geri dönmüş metrobüs yine durmamış.

Sefaköy’de inmiş bir daha binmiş, Yenibosna’da inecek metrobüs yine durmamış.

Bu olay birkaç kez tekrarlanmış.

Sonunda şoföre “Niye durmuyorsun kardeşim” demiş.

Şoför de, “Görmüyor musun kardeşim; durak kapalı, tadilat var” demiş…

 

(omer.soztutan@tg.com.tr - itiraf edin, rezil edelim...)

 

 

"-Peki hayatım, yine senin dediğin gibi olsun..."

 

"-Biliyor musun evlenmemizi en çok annem istiyor..."

 

"-Kendimi kuş gibi hissediyorum, sence çok mu zayıfım..."

 

"-Kızımız olursa babaannesinin adını koyalım olur mu?..."

 

"-Sana bir çay daha koymamı ister misin?..."

 

"-Bu aralar arkadaşlarını çok ihmal ediyorsun..."

 

"-Evin küçüğü büyüğü olmaz şekerim... Ev evdir..."

 

"-Annem ve babam gelmek istediler, müsait değiliz dedim..."

 

 

 

“-Teslimiyet!..”