Müslüman kalabilmek için...

Müslüman olarak kalabilmek için, itikâdı, îmânı düzelttikten sonra, fıkıh ilminin bildirdiği ibâdetleri yanî İslâmiyyetin emirlerini yapmak, yasak ettiklerinden de kaçınmak lâzımdır. Beş vakit namâzı, üşenmeden, gevşeklik yapmadan, şartlarına dikkat ederek kılmalıdır. Nisâb miktârı malı ve parası olan, zekât vermelidir. Kıymetli ömrü, lüzûmsuz mubâhlara bile harcamamalıdır. Harâm ile geçirmemek, elbette lâzımdır. Tegannî, şarkı ve çalgı âletleri ile meşgûl olmamalı, bunların nefse verecekleri lezzete aldanmamalıdır. Gıybet etmemelidir çünkü harâmdır. Gıybet, bir Müslümânın gizli bir kusûrunu, arkasından söylemektir. Bid'at sâhiplerinin, açıkça günâh işleyenlerin bu günâhlarını, zulmedenlerin ve alışverişte insanları aldatanların bu kötülüklerini duyurarak, bunların şerrinden sakınmalarına sebeb olmak ve Müslümânlığı yanlış söyleyenlerin, yazanların bu iftirâlarını herkese söylemek lâzımdır. Bunları söylemek, gıybet olmaz. Affetmek çok sevâbdır... Nemîme yapmamalı, yanî Müslümânlar arasında söz taşımamalıdır. Bu iki günâhı işleyenlere çeşitli azâblar yapılacağı bildirilmiştir. Yalan söylemek ve iftirâ etmek de harâmdır, sakınmak lâzımdır. Bu iki fenâlık, her dinde de harâm idi. Cezâları çok ağırdır. Müslümânların ayıplarını örtmek, gizli günâhlarını yaymamak ve kusûrlarını affetmek çok sevâbdır. Küçüklere, emri altında bulunanlara, hanıma, çocuklara, talebeye, işçiye, fakîrlere merhamet etmelidir. Kusûrlarını yüzlerine vurmamalıdır. Olur olmaz sebeplerle o zavallıları incitmemeli, dövmemeli ve sövmemelidir. Hiç kimsenin dînine, malına, canına, şerefine, nâmûsuna saldırmamalı, herkese olan borçları ödemelidir. Rüşvet almak, vermek harâmdır. Yalnız, zâlimin zulmünden kurtulmak için ve zorla, tehdît edilince vermek, rüşvet olmaz. Fakat bunu da almak harâm olur. Herkes, kendi kusûrlarını görmeli, Allahü teâlâya karşı yaptığı kabâhatleri düşünmelidir. Allahü teâlânın, kendisine cezâ vermekte acele etmediğini, rızkını kesmediğini bilmelidir. Ananın, babanın, İslâmiyyete uygun emirlerine itâat etmeli, İslâmiyyete uygun olmayanlara isyân etmemeli, karşı gelmemeli, fitneye sebeb olmamalıdır. İtikâdı düzelttikten ve fıkhın emirlerini yaptıktan sonra, bütün zamânları, Allahü teâlânın zikri ile geçirmelidir. Zikre, yanî kalbin, Allahü teâlâyı hâtırlamasına, anmasına mâni olan her şeyi, kendine düşmân bilmelidir. İslâmiyyete ne kadar çok yapışılırsa, Onu anmanın lezzeti artar. İslâmiyyete uymakta, gevşeklik, tembellik arttıkça, o lezzet de azalır ve kalmaz olur. Müslümân kadınların ve erkeklerin, avret mahalli açık olarak sokağa çıkmaları, harâmdır. Başkalarının, avret mahallerine bakmak, avret mahalli açık olanların bulunduğu yere gitmek de harâmdır. Harâm işlerken, namâz vakitleri de geçerse, ayrıca günâh ve küfür olur. Her nevi çalgıyı çalmak ve Kur'ân-ı kerîmi, mevlidi ve ezânı tegannî ile okumak harâmdır. Bunları, çalgı âletleri ile okumak da harâmdır. En büyük düşman!.. Çocukların ilim öğrenecek kıymetli zamânları ziyân edilirse, Müslümân evlâtları câhil kalır, dinsiz bir gençlik yetişir. Din adamları, bu felâkete seyirci kalır, susarlarsa, bunların günâhları kat kat ziyâde olur. Helâli, harâmı öğrenmeyen, öğrendikten sonra da ehemmiyyet vermeyen kâfir olur. İnsanın en büyük düşmanı kendi nefsidir. Hep insana zararlı şeyleri yapmak ister. Nefsin arzûlarına şehvet denir. Nefsin şehvetlerini yapmak, ona çok tatlı gelir. Bunları lüzûmu kadar yapmak, günâh değildir. Fazlasını yapmak, zararlı olur ve günâh olur. Netice olarak, Müslüman olarak kalabilmek için, İslâmiyyeti doğru olarak öğrenmek, öğrenilenlere göre inanmak ve yapmak lâzımdır. İtikadı bozuk bir kimse, Allahü teâlânın rızâsına, sevgisine kavuşamaz. Onun rahmetinden, yardımından mahrûm kalır. Râhatı, huzûru bulamaz. Eğer îmânımızı düzeltmez, İslâmiyyete uymaz, hayırlı işler görmez, şahsî menfâatlerimiz için gayri meşrû yollara saparsak, Allahü teâlâ bizi aşağıların aşağısı yapar.