Günahların hepsinden kaçınmak lazım...

 

 

"Günâh": "Dinde yasak olan şeyler"dir. Günâhlar ikiye ayrılmaktadır: 1- "Kebâir (Büyük Günâhlar)" ve 2- "Sagâir (Küçük Günâhlar)". "Kebâir"in müfredi (tekili) "Kebîre"; "Sagâir"in tekili de "Sagîre"dir.

Ehl-i Sünnetin büyük akâid âlimlerinden Sa'deddîn-i Teftâzânî (rahmetullahi aleyh) buyurmuştur ki:

"Büyük günâh işleyenin îmânı gitmez. Harâma helâl derse, o zaman îmânı gider. Günâhlar ikiye ayrılır: 1- Kebâir (büyük günâhlar): Meselâ: a) Bir şeyi Allahü teâlâya ortak etmek [Buna şirk denir]. Şirk, küfrün en kötüsüdür. b) Bir insanı veya kendini öldürmek (katil ve intihâr). c) Sihir (yâni büyü) yapmak. d) Yetîm mâlı yemek. e) Fâiz alıp vermek. f) Muhârebede düşmân karşısından kaçmak. g) Temiz kadınlara kazf etmek (iftirâda bulunmak, yâni onlara nâmûssuz demek).

Her günâhın büyük olmak ihtimâli vardır. Hepsinden kaçınmak lâzımdır.

2- Sagâir (Küçük günâhlar).

Büyük âlim ve velîlerden İmâm-ı Rabbânî de (kuddise sirruh): "Kebîre sâhibi îmândan çıkmaz. Kebîre sâhibinin (âhiretteki) hâli, Allahü teâlânın irâdesine kalmıştır; dilerse bağışlar, dilerse azap eder" ve "Kebîre işlemek küfür değil; fısktır, emre itâatten çıkmaktır" buyurmuştur.

Sagîre (Küçük Günâh): Fitne çıkarmak, adam öldürmek, zinâ etmek gibi büyük günâhlara göre daha küçük sayılan günâhlar, yasaklar, mekruhlardır.

"Günâh-ı sagîre'ye (küçük günâha) devam, büyük günâha yol açar. Günâh-ı kebîre'ye (büyük günâha) devâm da, küfre yol açar."  (İmâm-ı Rabbânî)

"Günâhların hepsi, Allahü teâlânın emrini yapmamak olduğundan büyüktür. Fakat bâzısı, bâzısına göre küçük görünür. Günâhlardan kaçınmak ise herkese farzdır." (Seyyid Abdülhakîm Arvâsî)

"Harâmları, büyük günâh ve küçük günâh diye ikiye ayırmışlar ise de, küçük günâhlardan da, büyük günâhlardan kaçıldığı gibi kaçınmak, hiçbir günâhı küçümsememek gerekir. Çünkü Allahü teâlâ intikam alıcıdır. İstediğini yapmakta hiç kimseden çekinmez. Gazabını, düşmanlığını günâhlar içinde gizlemiştir. Küçük sanılan bir günâh, intikâmına, gadabına sebep olabilir." (Muhammed Rebhâmî)

Allahü teâlâ, Kur'ân-ı kerîmde (meâlen) buyurdu ki: "Biri bir günâh işler veya kendine zulmeder, sonra pişman olup, Allahü teâlâya tövbe-istiğfâr ederse, Allahü teâlâyı afv ve mağfiret edici, çok merhametli olarak bulur." (Nisâ sûresi, 110)

Hadîs-i şeriflerde buyuruldu ki: "Nefse sükûnet ve kalbe ferahlık veren iş, iyi iştir. Nefsi azdıran, kalbe heyecân veren iş de günâhtır." (Mektûbât-ı Ma'sûmiyye)

"Gizli yapılan günâhın tövbesini gizli yapınız! Açıkça işlenen günâhın tövbesini ise açıkça yapınız! Günâhınızı bilenlere, tövbenizi de duyurunuz." (Kimyâ-yı Seâdet)