"Köyde kimse kalmamalı!.."

 

Sanki dünya bir tarafta Osmanlı bir tarafta kalakalmıştı... Böyle bir dengesizlik tarihte hiç görülmemişti.

Bulunduğu yerde bunları düşünürken, dünün hatırasını hayalinden geçirdi defalarca... Bu kaçıncıydı sayamadı. Sadece kalbinin bulunduğu yerin acıdığını, çıra gibi tutuşup yandığını hissediyordu Nene.

Dönüp bir daha baktı kalabalığa. Şiddetli ve heyecanlı nutuklar devam etmekteydi. Kulak kabartarak anlamaya çalıştı. Hatip, burada kalmayacağını, bu akşam Erzurum’a gideceğini söylemekteydi.

Nene, bir iki basamak tırmanıp yüksekçe bir yere çıktı. Zeliha anacığı da ardı sıra onu takip etti. Bir an göz göze gelen ana kız konuşmadılar. Sesler, buraya daha net geliyor, ifadeler şüpheye mahal vermeden tam anlaşılıyordu:

- Ey, Çeperlili karındaşlarım, dadaşlarım! Köyde kimse kalmamalı! İlla da kalacağım diyenleri Allahü teâlâya emanet ediyoruz! Siz de edin!.. İnşallah Rusya diye bir devlet yeryüzünde kalmayacak! Kalırsa da artık Rusya olarak değil başka yeni bir devlet olacaktır!.. Buradaki Ermeni komşularımız müsterih olsunlar, onlar bizim emanımızdadır. Onlara son olarak şunu demek istiyorum.

Ey Ermeniler! Size sesleniyorum! İyi bilinki Osmanlı rahmet gibidir, ayırım yapmadan herkesin üzerine yağmur olur yağar. 

Osmanlı’yı evinizin önünde, bahçede, kırda, bayırda, sokakta, yolda ya da işten eve, evden işe giderken, gelirken sevmeseniz bile her yerde bulacak onun rahmet suyundan içeceksiniz. Kaçarak ve ondan saklanarak kurtarabilirsiniz ama o yine çisil çisil rahmet olup yağacak üzerinize üzerinize. Hayır, o sizin düşmanınız değil. Siz sadece onu anlamak istemiyorsunuz. Ruslar, İngilizler, Acemler sizi sinsice kandırdılar, sizi kendi pislikleriyle farkında olmadan; bilerek veya bilmeyerek kirlettiler, onun için bin şemsiye açsanız bile, en güçlü örtülere bürünseniz, en su geçirmez elbiseleri giyseniz, ayaklarında diz boyu çizmeleriniz olsa bile onlar size ulaşacak! Gökyüzünden olmasa bile, bir gün gözden uzak olacak olsalar da, ne kadar kaçarsanız kaçın, ne kadar gizlenirseniz gizlenin sizi bulup temiz yağmurlarıyla yine de yıkayacaklar! Osmanlının vazifesi sizi kirlerden, paslardan temizlemek, sizinki de karşı durmak mı olur bilemeyiz!.. Unutmayın Ermeniler! Osmanlı sizin düşmanınız değil! Gelin bu rahmet bulutları altında birlikte ıslanalım!

Eğer delikanlılar harbe iştirak etmek istemeyip burada kalırsa aramızdaki münasebetin biteceğini, kendileriyle bir daha görüşmemek üzere ebediyen ayrılmış olacağımızı bilmeleri lazım... DEVAMI YARIN