Gerçeği terbiye etmek
Gerçek neyse odur. Kaçılmaz, inkârı mümkün değildir. Elde kamçı ile gerçek suda durmaz. Belki gerçekle cıva arasında münasebet kurulabilir. Partiler, Türkiye'nin gerçekleridir. Arkalarında kitleler oldukça yaşarlar, o destek çekilince de silinir giderler. Onları hayata kabul eden veya kapatan esasında millettir. Kapatma keyfiyetinin ruhunda mevcut olan ders verme niyetini zaman, FP'ye öğretmiş, nerede siyaset yapıldığı olanca çıplaklığı ile fark edilmiştir. Hem de bir kaç türlü. MNP devrinde AB'ye şiddetle karşı çıkılıyordu şimdi bayraktarlığı yapılmakta.MSP günlerinde demokrasiye mesafeli duruluyordu, bugün Müslüman demokrat kimlikten söz edilmekte. Laiklikle uzlaşma uzak ihtimaldi. Tabiî bir uzlaşma yoluna gidildi. RP'nin aksine kadın vekilleri oldu. Adil düzen gibi hayali projeler terk edildi. Alternatif lider arayışlarına bile gidildi. Şehirleşme kültürü arttıkça değişim daha da yaygınlaşacaktır. Düğün dahi israf ziyanından arındırılarak değerlendirilirse o sosyolojik süreçle karşılaşılır. Erbakan gölgesinin parti üzerinden çekilmesi halinde FP asıl olması gereken hüviyetine bürünecektir. Millî Görüş diye sembolize edilen hareketin siyasete dahil olmasının üzerinden uzun bir zaman geçmiştir. 1969-2001. Harekette artık ikinci nesilden isimler dahi görülmekte. Bu zaman zarfında hareketin diğer üç partisi kapatıldı. Üç partisini de Anayasa Mahkemesi'nin ortadan kaldırdığı üstelik belli bir dünya görüşündeki bir hareketin olup-bitenlerden ders almaması mümkün değil. Hiç kimse FP'nin illegal bir davranışa katıldığını iddia edemez. Aksine ana muhalefet partisi misyonunu hakkıyla temsil etmiştir. Olgun ve sorumlu davrandığı açıktır. Onun için başbakanından diğer siyasetçilere kadar erteleme talebi kabul görsün istendi. Bilindiği gibi Anayasa Mahkemesi tek dereceli bir mahkemedir. Kararının temyizi mümkün olmamaktadır. Kapattığı ân parti, tarihin sularına gömülmüş olur. O bakımdan Türkiye'nin şu dönemde yaşadığı hassasiyetlerle hukukun doğrularının çatışmaması gerekiyor. Kapatılmanın piyasaları allak-bullak etmesinden korkuluyor. Toplu istifa, bu korkuyu paniğe dönüştürür. Parti üst kademesi bu toplu istifa, sineyi millete dönme arzusuna iltifat etmemiştir ama piyasa hassasiyetini korumakta. Şu haber dahi FP gerçeğinin kaç türlü yapıda olduğunu gösteriyor. Klasik FP'liler "sineyi millet" derken, yenilikçiler karşı çıkıyor. Üstelik parti kapatılmasa dahi bölünerek çoğalacağı gibi bir sıcak hareket de bir süreder Tayyip Erdoğan odaklı konuşulmakta. Hakim kararının aynı zamanda toplumsal faydayı da gözönünde tutma gibi bir ilkesi de vardır. Öyleyse... Hukukla hayat buluşsaydı. Ve keşke erteleme olmasaydı. Erteleme nihai karar değildir.Hakikaten iki sene uzun bir zamandır. Anayasa Mahkemesi, bu davayı tam iki sene boyuncu incelemiştir. Partiler hakkındaki yeni düzenleme ise parlamentodan 10 gün sonra çıkacak. 10 gün daha beklenebilinirdi. Ne yaparsınız ki mahkeme böyle takdir etmiş. Bu perşembenin gelişidir. "Şeriatin kestiği parmak acımaz" unutulmaz bir deyimimizdir. Acıdır tabiî de tahammül, sabır, metanet şartına işaret etmekte. Bu son sabırdır. Türkiye demokrasi imtihanlarından geçiyor. Böylece demokratik kurumlar yerine oturacak, partiler olması gereken şekle girecek. Bu arada MHP'nin onca zaman ciddiyetini koruyarak transferlere tenezzül etmeyerek aynı çatıyı paylaştığı bir partinin başında felaket helezonları dönerken o kapıyı açması kendileri adına hoş olmamıştır. Fırsatçılığı kim yaparsa yapsın güzel değildir.