Devşirme -II-
Ay çiçeği güneşe, insan kaliteye yönelir. Köksüzler, Osmanlıyı Avrupa'dan zorla insan devşiren devlet gibi gösterdiler. Halbuki öyle zamanlar vardı ki anaları çocuklarını kendi elleri ile Türk askerlerine teslim ediyorlardı. Maksat daha müreffeh, daha kaliteli bir hayat. Eğer hadiseyi esprisinden tecrid ederek düşünmek gerekirse şunu söylemek mümkün. Ecdadımız, din ve milliyet kaygılarından dolayı devşirmeyi pahalıya mal etmekteydi. Her 10 yılda bir farklı slogan işittik. Ortanın solu, insanca hakça düzen vs. Diğer tarafta da âdil düzen vardı. Sonunda hepsi yok oldu. Bir ömrü ham hayallerle geçirdiler. Varılan nokta perişanlıktır. Türkiye'yi 40 yıldır yöneten sol-sağ-liberal-kapitalist...aslında hiçbir şey olmayan ekip sonunda ülkeyi mandadan beter hale getirdi. Sömürgeleşme başka nasıl olur. Bugün IMF Başkanı Türkiye başbakanı gibi davranıyor. Bu sebeple kendisine minnet duyulmakta. Ya bir de sahip çıkmasa!... Güven bunalımı denip geçiliyor. Dert burada... Yeni nesillerde Türkiye'ye hükmeden otoriteye karşı bir güven kalmış değil. Vatan kavramı, milliyet hissi eskimiş vaziyette. Fedakârlığın dolar üzerinden hesabı çıkartılıyor. Onun için herkes bir tarafa kaçma peşinde. Dış göç bir ticaret şekline dönüştü. Birtakım firmalar, bunu organize etmekteler. Artık İstanbul'un değil, Amerika'nın, Kanada'nın, Almanya'nın, İsveç'in hatta Venezuella'nın hatta hatta Avustralya'nın taşı-toprağı altın. Zaten iliklere işlemiş bir aşağılık kompleksi vardı. Şimdi buna bir de göç paniği eklendi. Türkiye, aileler en az 15 sene emek verip, çuvallar dolusu para harcadıktan sonra yetiştirdiği beyinleri dışarı yollamakta. Türkler, devşirdiklerini küçük yaştan itibaren eğitme gibi bir külfete katlanır, insanı pahalıya mal ederken batılıların öyle bir sıkıntıları da yok. Vasıflı eleman ayağına kadar geliyor. Onlar da lütfen kabul etmekteler.. Son 5 yılın politikaları Türkiye'yi bu hale getirmiştir. Emperyalizm, sadece yeraltı madenlerimizi değil en sistematik yollarla gençliği de sömürmekte. Dış ülkelerde lisans üstü eğitim elbette lazım. Gitmek, görmek, gezmek, araştırma yapmak fevkalade faydalı. Ancak, şu hal vahim bir durum. Çocuklarını Türk askerlerine vermek için yarışan Hıristiyan analar gibi, cemiyet dışarıya kaçma yarışına girmiş. Bu güven bunalımı, iktisadi utanç, bu dayatmacı kepazelik devam ettiği, insan, ilmiyle değil de şekliyle muamele gördüğü müddetçe önüne de geçilmez. 5 yıllık berbat yönetimin 50 yıl devam edecek ziyanı dışarıya devşirme vermektir.