İstanbul Türkiye'dir
Ali Müfit Bey, doğru söylüyor; İstanbul'da hemşehrilik şuurunu geliştirmek lazım. Muhterem Gürtuna'nın da ifade ettiği gibi bu şehirde insanlar hâlâ birbirlerine "nerelisin?" diye soruyorlar. Sormasınlar mı? Sorsunlar. Aslını inkâr ne mümkün!.. Ancak nostalji hakikate set olmamalı. Hakikat şu, herkes, yaşadığı şehri paylaştığı insanlarla hemşehridir. Bu hemşehrilik oranın sakinlerine mükellefiyetler yükler. Belki de İstanbul'un kaybı burada. Birkısım mensupları, kendilerini İstanbul'da hâlâ misafir gibi hissetmekteler. Sanki göçüp geri gidecekler. Bunun aşılması lazım. O, aşıldığı takdirde İstanbul, kazanacak, İstanbullu daha insanca şartlara kavuşacaktır. Birkaç akşam evvel İstanbul dostlarından birkısmıyla birlikte Malta Köşkü'ndeydik. Büyükşehir Belediye Başkanı Ali Müfit Gürtuna anlattı biz dinledik. Biz anlattık o not aldı. Başkan, üzgün. Hatta gamlı. - Ben, diyor Gürtuna, şu iki senemi nasılsa doldururum. Ama çıkan kanunla İstanbul kaybedecek. Şehrimizde şu ân 6 ayrı noktada metro inşaatı sürüyor. Son yüzyılın iki kurak yazını geçirdik, bunu hiçbir İstanbullu hissetmedi. İstanbul, Avrupa'nın en temiz şehri seçildi. Çöpler alınıyor, ulaşım aksamıyor. Yerli yabancı uzmanlar 'Haliç' temizlenemez, Unkapanı Köprüsü'ne kadar toprakla doldurunuz' demişlerdi. Allaha şükür tertemiz oldu. Dedesi'nin son İstanbul kadısı olduğunu söyleyen ebaen ecdat İstanbullu Mustafa Alabora'nın da ifade ettiği gibi aynı zamanda bir İstanbul beyefendisi olan Ali Müfit Gürtuna, dün yaptıklarını, bugün devam edenleri ve yarınki projelerini tek tek sayıyor. Nakli sütunlara sığmaz. 15 Milyon civarında olan, fakat esas nüfusu galiba meçhul bir dev metropole hizmet vermek kolay değil. Öyle bir yer ki her sene bir Anadolu vilayeti kadar büyümekte. Sayımların şaşırması da bundan. Gürtuna, tam bir orkestra şefi. İyi bir ekibi var. Ahenk, sevgi, zevk ve gayret yerinde. İstim üzere gidiyorlardı. Birdenbire bir gece yarısı önleri kesildi. Yürüyen atın başına vuruldu. Sinan Çetin'in gecede öfkeli taşlaması da unutulmaz cinstendi. Ankara'yı içip içip bana bakmıyorlar diye bağıran babaya benzetmesiyse 'film gibi' oldu. 'Halbuki, diyordu Çetin, İstanbul Türkiye'yi besliyor'. Öyleyse. Gün, bugün; dem, bu demdir. İstanbullu şimdi başkanına ve O'nun şahsında İstanbul'a sahip çıkmalı. Bu noktada şuralı-buralı olmak orada kalsın. İstanbul, çok büyük bir tehlikeyle karşı karşıya. 8 Şubat baskın kanunuyla İstanbul'un gelir kaynakları neredeyse kurutuluyor. Böylece yeniden kirli, suları akmaz, çöpleri alınmaz, ulaşımı insana yaraşmaz şehir manzaraları karşımıza çıkacaktır. Tehlike, şimdilik dağın ardında ama yakında kapımıza dayanacak. Öyleyse İstanbullu hemşehriler İstanbullu olduklarını, şehirlerini sevdiklerini O'nu harcatmayacaklarını göstermeliler. Neler yapılabilir... Birçok yenilerini siz de düşünebilirsiniz. Orada yaptığımız teklifleri, takdirlerinize de getirmek isteriz. 1. İstanbul milletvekilleri devreye sokularak kanunun iptali için Anayasa Mahkemesi'nde dâvâ açılmalı. . 2. 900 mahalle muhtarı en az 10 mahalleli ile birlikte 9-10 bin kişilik bir büyük kitle halinde yürüyüş yapmalı. 3. İstanbul'un, sayıları 1400'e yaklaşmış sivil toplum kuruluşları türlü etkinlikler tertiplemeli. 4. Futbol ve basket takımları maç öncesi pankart asmalı. 5. Fetih'ten bu yana İstanbul'un uğradığı büyük felaketler tesbit edilerek sonuncu olarak da bu kanun yazılmalı. 6. Basın yayın kuruluşlarının, İstanbul sevdalılarının dikkatleri diri tutulmalı. 7. Gerekirse AİHM'de dahi dâvâ açılması düşünülmeli. Bütün bunlar için hemşehrilik şuuru, akılda kalacak bir slogan ve geleni farkedecek sezgi gücüne ihtiyaç var. Bu yazıyı, Yenikapı-Yenibosna metro seyahatini yapıp da bir çağdaş imkâna kavuşmanın ne demek olduğunu ülkemizde de tattıktan sonra yazdık. Diğer güzel şehirlerimiz bahane edilerek İstanbul'a fenalık yapılıyor. Teklif edeceğimiz slogana gelince... İşte: - İstanbul Türkiye'dir. Öyle değil mi? Türkiye'siz İstanbul olur mu? Türkiye'yi tanımayanlar bile İstanbul'dan haberdarlar. O, en büyük dünya markamız.