Le Pen Şaron...

İsrail'de Başbakan Ariel Şaron'un Likud Partisi, Filistin devletinin kurulma fikrine külliyen karşı olduğuna dair bir karar açıkladı. Halbuki bölgenin huzuru Filistin'in devletleşmesinde, bir hakkın tesliminde. Bunu siyasi basiret sahibi ve barış taraftarı yahudiler de dünya diplomatik gözlemcileri de kabul etmekte. Amerika da aynı fikirde. Hayrettir, G. W. Bush dahi aynı kanaati paylaşıyor. Kan dökücülüğünden dolayı 'kasap' lakabı takılmış olan Şaron'sa karşı. Likud Partisi, Şaron karşı olduğu için karşı. Dünya, zaman zaman delilerin veya muhterislerin veya zalimlerin oyuncağı olmakta. Neron gibi, Hitler gibi, Stalin gibi... Türünün son örneği Ariel Şaron. Peki nasıl oluyor da bir Şaron tek başına dünyaya kafa tutabiliyor?. Kundaktaki bebelere kadar vurdu, yaktı yıktı. Kimseden ses çıkmadı. Kimse karşısına dikilmedi. O tanklar, zırhlı araçlar, helikopterlerle bir koca millete jenosit uygularken susan dünya, ne acaip haldir ki eş zamanlı bir başka olayda ayağa kalktı. En fazla da Avrupalı öfkelendi. Batılı başkentler, kalabalık gösterilere sahne oldu.. Sebep, Fransa seçimlerinde Jean Marie Le Pen'in ikinci tura kalmış olması. Le Pen, ikinci tura seçmenin kendisine verdiği destekle yükseldi. Şiddete başvurmadı, silah kullanmadı, tankı-topu-helikopteri yok. Üstelik bir önceki seçimde de aynı oyları almıştı. Le Pen, bir ırkçı; demokratik yollardan iktidar mücadelesi veriyor. İktidara geldiğinde yapacaklarına dair projelerini de çekinmeden açıklıyor. Buna rağmen tereddütsüzce linç edilmekte. Şaron'sa iktidarda. Proje açıklamıyor. Hayal görmüyor. Irkçılığın en katısını tavizsiz yerine getirmekte. Fakat kimse oralı değil. Kim ne derse desin. Açık ve seçik bir şekilde bir kere daha İslam olanla olmayan ayırımına şahit olmaktayız.