Yar bana bir psikolog medet

Bu ne yahu: Dakika 2; Emenike şut, İvesa kurtardı. Dakika 4; Alper şut, İvesa kurtardı.

Dakika 6; Topuz şut, İvesa kurtardı.

Dakika 8; Caner şut, İvesa kurtardı.

Sen bunları yapamazsan ne olur:

Bir kontra top, Serdar Gürler sürpriz bir şut atar; Volkan zor kurtarır. 

Kurtarır da, bu provaydı... Nitekim, ilk yarı biterken provası yapılan gol geldi; F.Bahçe'nin Topal'la rakip ceza sahası üstünde kaptırdığı top döndü, Onur'la gol oldu.

***

"En Türk" kadrosuyla sahaya çıkmıştı Fenerbahçe... 

Testi kırılınca yol gösteren çok olur; ben Ersun Yanal'ın yerinde olsaydım, önümdeki taktik tahtasında maketleri şöyle sürerdim sağa sola:

Caner'i sol bekten sol öne atar, Kuyt'u soldan sağa çeker, Topuz'u dışarıda bırakır, sol beke de Hasan Ali'yi koyardım.

Kanatlardan top taşıyamadı Fenerbahçe... Göbekten Alper ile Cristian'ın getirdiği toplar Elazığ göbeğinde veya kalecide eridi.

***

Ersun Yanal "F.Bahçe'de eksik futbolcu diye bir şey yoktur" dese de, takımının attığı 48 golün 23'üne imza koyan adamlar sakat veya cezalıysa, eksik vardır hocam!

"Bir arada oynamak" ne demek, Fenerbahçe'nin yediği gole bak anla... Onur Ayık tek başına darmadağın etti yeni sarı-lacivert defans göbeğini...

Kırmızı kart bence ağırdı; sahanın içinde ne oldu bitti bilmiyorum; eğer yardımcı Kemal Yılmaz, Cristian'ın Onur'a tekme atması diye değerlendirdiyse yanlış. Sarı yeterliydi.

***

Bir takım son dört deplasman maçında kazanamayıp 11 puan kaybediyorsa... iş futboldan çıkıp, psikologluk hale gelmiş demektir.

İlk yarıda kötü futbola rağmen öne geçen Elazığ, ikinci yarıya bambaşka bir kimlikle çıktı. İsabetli paslarla topun kıymetini bildiler. Futbol ilginç bir oyun; iyi oynadıkları, üstelik rakibin eksildiği bu yarıda golü yediler.