Bu bir düğün davetiyesidir!
Bu maçın belirleyici tarafı Gaziantepspor ama biz Fenerbahçe'den başlayalım. Ersun Yanal'ın üç silahşoru (Sow-Emenike-Kuyt) sürekli sağa sola deplase olarak, rakip savunmanın başını döndürdüler.
Emmanuel Emenike bir terminatör gibi, karşısına çıkanları yıka yıka iki gol atıp maçı erken bitirdi. Bu iki golden birinde Kuyt'un kırk metreye, diğerinde Caner'in elli beş metreye nokta atışı yapması dikkate değerdi.
Emenike'nin topu takım arkadaşlarıyla paylaşmama egoistiliği sürüyor. Çok net iki pozisyonda asisti denemedi. Ama diyeceksin ki böyle golller atsın da pas vermesin.
Eh, sen de haklısın.
Moussa Sow'un harika gol vuruşu "aşkın gözyaşlarıydı."
Meireles Fenerbahçe'deki en iyi futbolunu oynadı.
İki bek Caner ile Gökhan kusursuza yakındı.
Nokta.
***
Sergen Yalçın'ın "öğrencileri" bir lig maçına değil, dostluk maçına çıkmıştı.
Taç atmaktan aciz bir takımdan söz ediyorum.
Savunmanın göbeğindeki Stankevicius ve Binya meslek hayatlarının en utandırıcı performansını sergileyip, dramatik bir maç çıkardılar.
Bu ikili, Emenike'nin birinci golünde devle boğuşan cüceler gibiydi; faul yaparak bile indiremediler Nijeryalıyı...
İkinci golde yine Binya komik durumlara düştü.
Fenerbahçe'nin kalesinde Volkan değil Mert varmış; 3 ve 81. dakikada iki Mustafa şutu dışında, inanın kale boş olsaydı da maçın sonucu değişmezdi.
***
8 hafta ve 10 puan fark...
Eto'o bitmiş; ay, şampiyonluk yarışı bitmiş yani...
MAÇIN ADAMI
Emmanuel Emenike
KIRILMA ANI
Mert'in çıkardığı Mustafa şutu