Bilic'in adamları

Beşiktaş yağmur altında ve çamur sahada nasıl oynanması gerekiyorsa öyle oynadı. Yunanlıların başlangıç baskısına kafa tutarak cevap verdi. Sonrasında kontrolü ele alarak, kısa ve isabetli paslarla hücumlarını şekillendirdi. 

İlk çeyrek dolarken de golü buldu. 

Müthiş bir goldü. 

İstediği zaman isteği işi kolayca yapabilme yeteneğine sahip Gökhan Töre, görerek, bilerek, hesaplayarak Demba Ba'ya ölçülü bir top ortaladı; Senegalli yere düşürmeden, foto muhabirlerine poz vererek klas vurdu, Yunan kalesini yerle bir etti. 

Maçtan önce onu düşünmüştüm; Madida'dan Ferdinand'a, Amokachi'den Carew'e, Nouma'dan Demba Ba'ya... Beşiktaş taraftarı siyahi forvetleri hep bağrına bastı. Demba Ba hem verimliliği hem insanlığıyla Beşiktaş tarihine adını altın harflerle işliyor. Ligde ve Avrupa'da neredeyse maç başına 1 golle oynuyor. 

Nazar değmesin... 

***

Maç öncesi "Bilic bu ağır sahada Sosa'yı değil de Oğuzhan'ı mı tercih etseydi" diye düşündüğüme pişman oldum. Sosa bir Avrupalı gibi ağır işçiliğe soyundu ve görevini hakkıyla yaptı. 

Bu maçın adamı, golleri atan Demba Ba mı, Gökhan mı, yoksa Sosa mı, Atiba mı olur diye kılı kırk yararken fark ettim ki, hemen her maç bu "sıkıntıya" düşüyorum. Ve aslında buna "takım oyunu" deniyor. 

Beşiktaş'ın gruptan namağlup çıkmasına sevinirken, bu takıma iki maçta da nasıl puan verdiğine şaşıyorum. Gökhan'ın penaltı golünden sonra Asteras varıyla yoğuyla yüklenip iki şans golü buldu ama bu goller hiçbir şeyi değiştirmedi. 

Yolun açık olsun Kartal...