Sabıka kaydı...

O ne muazzam bir atmosferdi Olimpiyat'ta! Bayburt nüfusu kadar büyük bir koro stadı inletiyor, siyah-beyaz hücumların itici gücü oluyordu. Rakibin karşı ataklarında kulakları sağır eden bir gürültü kopuyordu.

Slaven Bilic Ankara'da provasını 5 golle aldığı 4-4-2 ile çıkıyordu Brugge önüne... Bu "riskin" iyi yanı, sağ bekte Opare, solda Motta'nın olmasıydı. İki "orijinal" ve "sağlam" bek güven veriyordu ama skor bölgesinde Pektemek kayıpları oynuyordu. Demba Ba ise eski günlerini aratıyordu nicedir...

Oysa karşı tarafta De Sutter'in tehlikeli yoklamaları yüreklerimizi ağzımıza getiriyordu.

Nasıl çözecektik bu zorlu bulmacayı?

***

Demba Ba'nın bariz gol şansı durumunda indirilişinde ihlal görmeyen Rus hakemin basiretsizliği dışında, koca ilk yarı bitiyor ve şöyle dört başı mamur bir atağımız gelmiyordu.

Eleme maçlarında yazınızı bağlamak için skor lazım; bekli... cümlemi tamamlayamıyorum; o nasıl vuruş öyle Motta!!

Ankara'daki provada aynı noktadan vuruşu defansa çarpıp gol olmuştu. Bu kez ağlara çarpıyor.

Bu muhteşem vuruş Avrupa'da gecenin golü, Türkiye'de sezonun golü, Beşiktaş'ta tarihin en önemli gollerinden biri mi olacaktı?

Liverpool'daki o anlamsız penaltıyı affettim Motta, gel seni alnından öpeyim!

***

Ama ikinci yarının hemen başında gelen golümüz Brugge'ü ininden çıkarınca, maç hareketlendi.

Artık iş Bilic'e düşüyordu; amacına ulaşmış bir teknik adam olarak Pektemek "fantezisinden" vazgeçip orta sahayı takviye etmeliydi.

Ama hayır; Bilic'in yapması gerekeni Preud'homme yapıyor, hücumu güçlendiriyordu.

Baş belası De Sutter'i kaçırıyorduk ve şok gol geliyordu.

Bu gol maçın havasını da değiştiriyordu.

Buz kesmiş bir Beşiktaş ve iştahlanmış bir Brugge... Adamlar "En iyi savunma hücumdur" anlayışıyla "şaşkın" Beşiktaş'ın üstüne üstüne gitti ve maçı kazanarak bitirdi.

Ve Kartal'ın doğum günü partisini hüzne dönüştürürken, Avrupa'da yeni bir sabıkanın kaydı oluyordu...