Teri gül gibi güzel kokardı

 

 

Muhammed aleyhisselamın üstünlüklerinden bazıları şunlardır:

1) Çocuk iken, açıklarda gezerken, başı hizasında bir bulut da birlikte hareket ederek gölge yapardı. Bu hâl, Peygamberliği başlayıncaya kadar devam etti.

2) Her Peygamberin sağ eli üstünde nübüvvet mührü vardı. Muhammed aleyhisselâmın ise, sol kürekteki deri üzerinde, kalbi hizasında idi.

3) Sevr [öküz] burcunun yanında bulunan (Süreyyâ) denilen yıldız kümesindeki yedi yıldızı gözleriyle görüp sayısını bildirmişti. Bu yıldız kümesine Pervin ve Ülker de denilmektedir.

4) Gözleri uyurken, mübarek kalbi uyanık olurdu. Bütün Peygamberler de “aleyhimüssalevâtü vetteslîmât” böyle idi.

5) Ömründe hiç esnemedi. Bütün Peygamberler de “aleyhimüssalevâtü vetteslîmât” böyle idi.

6) Teri gül gibi güzel kokardı.

7) Orta boylu olduğu hâlde, uzun kimselerin yanında iken, onlardan yüksek görünürdü.

8) Bedenine ve elbisesine sinek, sivrisinek ve başka böcekler konmazdı.

9) Taş üstüne basınca, taşta ayağının izi kalırdı. Kum üstünde giderken hiç iz bırakmazdı. [Böyle olan mübarek ayak izlerinden bir tanesi Eyüp Sultan hazretlerinin kabri şerifinin yanında bulunmaktadır.]

10) Büyük bir mucizesi de, miraca götürülmesidir. Burak denilen Cennet hayvanı ile Mekke’den Kudüs’e götürüldü. Oradan göklere ve Arş’a götürüldü. Kendisine şaşılacak şeyler gösterildi. Bir ânda tekrar evine getirildi. Mirac mucizesi, başka hiçbir Peygambere verilmedi.

11) Ona ömürlerinde bir kere salât ve selâm okumaları ümmetine farz oldu. Allahü teâlâ ve melekler de, Ona salât ve selâm etmektedir. [Salat kelimesi, Allahü teâlâdan rahmet, meleklerden istiğfâr, müminlerden duâ manasını ifade eder.]

12) İnsanlar ve melekler içinde, en çok ilim Ona verildi. Ümmî olduğu hâlde, yani kimseden bir şey öğrenmemiş iken, Âdem aleyhisselâma her şeyin ismi bildirildiği gibi, Ona da her şeyin ismi ve ilmi bildirilmiştir.

13) Aklı, bütün insanların aklından daha çoktu.

14) İnsanlarda bulunabilecek bütün iyi huyların hepsi Ona ihsân olundu. Büyük şâir Ömer bin Fârıda, (Resûlullahı niçin medh etmedin) dediklerinde, Onu medh etmeğe gücümün yetmeyeceğini anladım. Onu medh edecek kelime bulamadım demiştir.

15) Kelime-i şehâdette, ezanda, ikâmette, namazdaki teşehhüdde, birçok duâlarda, bazı ibâdetlerde ve hutbelerde, nasihat yapmakta, sıkıntılı zamanlarda, kabirde, mahşerde, Cennette ve her mahlûkun lisanında Allahü teâlâ, Onun ismini kendi isminin yanına koymuştur.