Allahü teâlâyı seven, beni sever!

 

Muhammed aleyhisselamın üstünlüklerinden bazıları:

1) Muhammed aleyhisselâma, ümmetinin her bir hayırlı işinden sevap verilecektir. Muhammed aleyhisselâma her bir işinden verilecek olan sevapların sayısının miktarını Allahü teâlâdan başka kimse bilmez.

2) Kendisini, ismi ile çağırmak, yanında yüksek sesle konuşmak, uzaktan kendisine seslenmek, yolda önüne geçmek haram edilmiştir. Başka Peygamberlerin “aleyhimüssalevâtü vetteslîmât” ümmetleri, kendilerini isimleri ile çağırırlardı.

3) İsrâfil aleyhisselâm da Muhammed aleyhisselâma çok kere gelmiştir. Başka Peygamberlere yalnız Cebrâîl aleyhisselâm gelmiştir.

4) Kendisine Cebrâîl aleyhisselâm yirmi dört bin kere gelmiştir. Başka Peygamberlerden en çok Mûsâ aleyhisselâma, dört yüz kere gelmiştir.

5) Muhammed aleyhisselâmın mübarek zevcelerini müminlerin anneleri oldukları bildirilmiştir. Muhammed aleyhisselâmın mübarek zevceleri “radıyallahü teâlâ anhünne” dünya ve âhiret işlerinde, kendisine yardımcı olmuşlar, fakirliğe sabretmişler, şükretmişler ve İslâmiyyeti yaymakta çok hizmet etmişlerdir.

6) Resûlullahın mübarek kızları ve zevceleri, dünya kadınlarının en üstünleridir. Eshâbının hepsi de, Peygamberlerden başka, bütün insanların en üstünleridir. Şehirleri olan Mekke-i mükerreme ve sonra Medîne-i münevvere, yeryüzünün en kıymetli yerleridir. Mescid-i şerîfinde kılınan bir rekat namaza, bin rekat sevabı yazılır. Başka ibadetler için de böyledir. Peygamber efendimizin kabri ile minberi arası, Cennet bahçesidir. (Öldükten sonra beni ziyaret eden, diri iken etmiş gibidir. Haremeynden birinde ölen bir mümin, kıyamet günü emin olarak diriltilir) buyurdu. [Mekke ve Medîne şehirlerine (Haremeyn) denir.]

7) Onun her sözü, her işi doğrudur. Her ictihadı, Allahü teâlâ tarafından doğrulanmıştır.

8) Onu sevmek herkese farzdır. (Allahü teâlâyı seven, beni sever) buyurdu. Onu sevmenin alâmeti, dinine, yoluna, sünnetine ve ahlâkına uymaktır. Kur’ân-ı kerîmde meâlen, (Bana uyarsanız, Allahü teâlâ sizi sever) demesi emrolundu.

9) Onun Ehl-i beytini “radıyallahü teâlâ anhüm ecma’în” sevmek vâcibdir. (Ehl-i beytime düşmanlık eden münafıktır) buyurmuştur. 

10) Eshâbının hepsini “radıyallahü teâlâ anhüm ecma’în” sevmek vâcibdir. (Benden sonra, Eshâbıma düşmanlık etmeyiniz! Onları sevmek, beni sevmektir. Onlara düşman olmak, bana düşman olmaktır. Onları inciten, beni incitmiş olur. Beni inciten de, Allahü teâlâyı incitir. Allahü teâlâ, kendisini incitene azap eder) buyurdu.