Gaflet uykusundan daha ağır bir uyku yoktur!..

 

Süfyân-ı Sevrî (rahmetullahi teâlâ aleyh) buyurdu­ ki: "Büyük bir kalabalık, bir yere toplansa ve biri, içinizden akşama kadar kim yaşayacak, bilsin dense, kimse bilemez. İşin şaşılacak tarafı şurasıdır ki, eğer o kimselere; 'Öyleyse, ölüm için gerekli hazırlığı yapan, ayağa kalksın' dense kimse ayağa kalkmaz. Bu gafletten kurtulmaya ça­lışmalıdır..."

Yine buyurdu ki: "Bir kimsenin, dua ederken yalnız kendisine dua edip, ana-babasına ve diğer Müslümanlara dua etmemesi, Kur'ân-ı ke­rîm okumayı bildiği hâlde her gün bir miktar okumaması, câ­miye girdiği hâlde iki rekat olsun namaz kılmadan çıkması, kabristandan geçtiği hâlde mevtâlara selam vermemesi [en azından bir fatiha okuyup sevabını ruhlarına hediye etmemesi], gençlik çağı büyük bir fırsat olduğu hâlde bu zamanını boşa geçirmesi, kendisi tok ve komşu­sunun aç olduğunu bildiği hâlde, ona bir şeyler vermemesi o kimsenin gafletindendir..."

Büyük âlim Mis'âr (rahmetullahi teâlâ aleyh) buyurdu ki: "İnsanlar bir araya gelseler ve Allahü teâlâdan, Cennet'ten, Cehennem'den konuşmadan ayrılsalar melekler derler ki: Ey insanlar büyük gaflet içindesiniz!.."

Ahmed bin Hadraveyh (rahmetullahi teâlâ aleyh) buyurdu ki: "Gaflet uykusundan daha ağır uyku yoktur. Şeh­vetten daha kuvvetli esaret yoktur. Gaflet ağırlığı olmasaydı, şehvet galip gelmezdi..."

Ahmed bin Harb (rahmetullahi teâlâ aleyh) buyurdu ki: "Yeryüzü iki sınıf kimseye çok hayret eder. Birisi, ölümden gafil olarak, yatağını, karyolasını süsleyip uykuya yatandır. Yeryüzü kendi hâl lisanı ile o kimseye; 'Ey insan! Şu nâzik bedenin, yataksız olarak arada bir perde bulunmadan, bende uzun müddet kalacak ve çürüyecek. Bunu ni­çin düşünmüyorsun?' Yeryüzünün kendisine hayret ettiği ikinci kimse de, ufak bir arâzi parçası yüzünden kardeşi ile hasım olan kimsedir. Yer­yüzü, kendi hâl lisanı ile o kimseye; 'Ey insan! Münâkaşasını yaptığınız bu yerin sizden önceki sahiplerinin nerede olduklarını hiç düşündünüz mü?' der..."

Atâ bin Meysere el-Horasânî (rahmetullahi teâlâ aleyh) buyurdu ki: "Şeytanın insanların gözüne sürdüğü bir sürmesi vardır. Bu sürme, insanlar, Allahü teâlâyı anacağı zaman gelen uykudur..."