Nefes alıyorsan umut vardır

Elinde kalan malzemeyle sahaya çıkmış tüm sistemin üstüne üstüne geldiği adam ve oyuncuları...    Hafta sonunda bu kadroyu bile bulamayacak ve yanına baktığında ise oyuna atacak kimsesi kalmamış...
Başlamadan bitmiş gibi görünen bir maça başlamak...
Hamlet’in dediği gibi “işte bütün mesele bu...”
Daha maçın teri çıkmadan fahiş bir hata ve kendi ürettiğimiz bir golle geri düştük. Kalan 40 dakikadan fazlası ise çok yüksek ‘gel-git’ oyununa dönüştü...
Hem bulduk, hem de verdik...
Atamadık ve yemedik ama geri düştüğümüz golün müsebbibi Muslera hatasını telafi etmeyi başardı ve skoru tutarak ilk yarının sonunu getirdik.
Romalı bir şairin ‘dum spiro spero’ diye senatonun duvarına yazdığı gibi maç tam bir ‘nefes alıyorsan umut vardır’ maçına dönüşmüştü...
İkinci yarı başında yine baskı kurduğumuz bir sırada Belhanda’nın top kaybı, Ömer’in kayacağının tutması ile ikinciyi de buyur ettik. Sonrasında elindeki tüm çareleri deneyen Fatih Terim, boyu 70 metreye çıkan oyunda kaçınılmaz sona boyun eğmek zorunda kaldı...
Sistemin belini büktüğü Galatasaray oyuncu grubu ve teknik kadrosu ancak bu kadarını yapabilirdi ve oyunu nafile çabalarla tamamladı...

MAÇIN ADAMI: Ben bulamadım