Kore gazisi amcam

 “Cemal Amcam Kore gazisiydi. Kore’de yaşadıklarını ben de sizlerle paylaşmak istedim...”

 

Amcam Kore’de savaştayken vuruluyor. Kurşun isabet eder etmez düşüp kalıyor… O hengâmede kimin gözü kimi görecek ki?  Harp çok müthiş… Çatışmalar bitip de herkes kendi bölgesine çekiliyor. Bizim Türk birliği de bölgesine çekiliyor.

Ama ölenlerini toplamaya vakit yok. Dolayısıyla amcam da yerde yatanlar arasında… Derken amcam inleyerek kendine geliyor. Yarı baygın hâlde bir bakıyor ki ortada kimseler yok. Sisli bir atmosferde yanına bir asker gelip selam veriyor. “Yaralanmışsın, dur sana yardım edeyim” diyerek amcamı sırtına alıp bizim askerlerin bulunduğu yere getirip bırakıyor.

Amcam kılık kıyafeti Türk askeri olduğu hâlde tanımadığı bu kimseye soruyor:

“Çok sağ olun ama sizi tanıyamadım efendim.”

O kimse şöyle cevap veriyor:

“Yanımdan geçerken dualar okuyordun ya… İşte en tepedeki ‘Çorsan şehidi’ dediğiniz kişiyim” diyor ve kayboluyor. (Çorsan şimdiki ismiyle Yeşildal köyüdür. Muş’un Varto ilçesine bağlıdır.)

Amcam bu şehidin yardımı sayesinde kurtuluyor.

Bir de komutan bir gün askerlerine diyor ki:

“Hepiniz toplanın! Türkiye’den gelen bir gazi, size konuşma yapacak!”

Asker toplanıyor. Gazi çıkıp konuşma yapmadan önce sesleniyor:

“İçinizde Bingöllü var mı?”

Cemal Amcam ve birkaç kişi el kaldırıyor. Bölgelerin ismini söyleyip soruyor:

“Bu dediğim mevkileri bilir misiniz?”

Bazıları söylüyor. Ama Amcam “bizim köye çok uzak değil iyi biliyorum” diyor.

Gazi anlatıyor. Bu yerlerde Rus askerleriyle çok çetin savaşıldığını söyleyip asıl meseleyi anlatıyor:

“Savaş anında bizim asker çok sayıda şehit vermeye başlıyor. O sırada bir anda yeşil sarıklı kişiler askerin içinde peyda olup askerlerin yaralarını sarmaya başlıyorlar. Sonra bu kimseler Rus askerine saldırı başlattılar. Öyle bir taş atıyorlardı ki her bir taşı yiyen Rus askeri yere düşüyordu… Böyle böyle yüzlerce Rus askerini etkisiz hâle getirdiler. Sonuç olarak Ruslar geri çekildi. Biz de arkalarından Kars’a kadar kovaladık.” Amcamın bu hatırasını dinlerken yıllar önce gazetemizin hediye ettiği Osman Bedrettin isimli ses kasetinde Ruslarla harp eden Osman Bedrettin hazretlerinin gençliğinde, Ruslara taş bulup atarken o taşları veren hocasını anlatan bölüm hatırıma geldi. Şüheda fışkıracak toprağı sıksan şüheda olan ülkemin her bir yanı her şehri her beldesi şehit kanıyla yoğrulmuş… Ruhları şad olsun...