“Senden bir şey istiyorum”

“2010 yılında sol gözümdeki görme kaybı artmaya başlayınca üzüntüm de katbekat arttı...”

 

Uzun yıllardır Hayatım Roman köşesini takip ediyorum. Başımdan geçen bir olayı size yazmak istedim. Uygun görürseniz yayınlarsınız.

Adım Ufuk, 37 yaşındayım. Bundan yaklaşık 5 sene önce başımdan geçen bir olayı okuyucularımızla paylaşmak istiyorum.

Sağ gözümü doğuştan kaybettim. Sol gözüm ise 20 yaşındayken gelen bir darbe sonucu arızalandı. 2010 yılında sol gözümdeki görme kaybı artmaya başlayınca üzüntüm de katbekat arttı…

Görmek büyük nimetti… Bunu tek gözümle anlıyordum. Şimdi ikinci gözümü de kaybederken ne yapacaktım?

Sağlığımı koruyabilmem için doktorların önerisi ameliyat olmam gerektiğiydi. Ama ameliyatım yüzde yüz iyileşme garantisi vermiyordu. Her ameliyat gibi o da riskliydi. Ameliyat sonrası kalan tek gözümü de kaybetme riskim vardı. Bu durumda bir insan nasıl davranabilir ki?

Ben de ameliyat dışında başka çareler aramaya başladım. Ama ne yaptıysam fayda vermedi. Mecburen bu riskli ameliyata yatacaktım. İçimde korku ile ümit karışımı bir his ile İstanbul’un yolunu tuttum. Ameliyat için hem hazırlık yapıyordum hem de dualar ediyordum... 

Ameliyattan bir gün önceydi. Doktorum ertesi günü sabah saat 09.00’da ameliyat olacağımı söylemişti. Çok korkuyordum. Belki yarın tamamen karanlıkta kalabilirdim. Bana refakat eden akrabam benden bir isteğim olup olmadığını sordu. Ondan tek bir şey istedim. Belki de bu isteğim dünya ve ahiretim için bir dönüş noktası olacaktı. Akrabamdan beni, büyük âlim ve velî Mehmet Emin Tokadî hazretlerinin kabrine götürmesini istedim...

Uzun sayılabilecek bir yoldan sonra mübarek zatın türbesine geldik. Oraya geldiğimizde kelimelerle açıklayamadığım bambaşka duygular hissettim. Mehmed Emin Efendi’nin ve ehli iman ervahının ruhlarına Fatiha ve İhlası şerifler okudum. Ağlayarak dua ettim. Mehmed Emin Tokadî hazretlerinin müjdesine vâkıf olabilmek, imanlı bir şekilde hayata gözlerimi yummak ve gözlerimin sağlığı için dua ettim. O manevi zatı ziyaretim sırasındaki hislerim hâlâ aklımda.

Ertesi günü saat 09.00’da ameliyata girdim ve saat 10.00 gibi çıktım... Uyandığımda doktorum müjdeli haberi verdi. Kurtulmuştum. Karanlıkta kalmayacaktım. Şu anda ameliyat olan tek gözümle yazıyorum...

Allahü teâlâ ahirette de şefaatlerine nail eylesin. Âmin...