Hep birlikte ağlanacak hâldeydik

“Evet o da hatırlamıştı o geceyi… Hatırlamış olacak ki yüzü kıpkırmızı oldu… Sustu.”

 

Ben Zeynep binti Hizab el-Uteybî; Irak’ın Tikrit vilayetinde doğup büyüdüm. Irak’ın işgali sürecinde yaşadıklarımı anlatmaya devam ediyorum. Siyasi görüş ayrılığımız var diye ABD’nin işgali sırasında evimizi ateşe vermeye çalışan komşum da muradına erememişti. O da Türkiye’ye sığınmıştı… Aç kaldığı için dileniyordu…

Elimde değildi gayriihtiyari, o zihnimden hiç çıkmayan kahrolası geceyi hatırladım. Tüylerim diken diken olmuştu… Burnumdan soluyordum… Dişlerimi sıktım… Sabretmek ne kadar zormuş ilk orada fark ettim… Ne yapsaydım, gidip gırtlağına yapışsa mıydım? O gece o bana kan kusturduğu gibi ben de burada onun intikamını mı alsaydım?

Hayır… Hayır… O fikrî olarak zehirlenmiş bir zavallıydı ama benim ülkemin insanıydı… Ve şimdi ikimiz de ülkemizden ayrı kalmanın perişanlığını yaşıyorduk… Derin bir iç çekerek yanına yaklaştım… Asla “oh olsun” demeden… Durdum… Önce kendine yardım edecek bir Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı zannetti… Elini açtı. Sevindi; sonra göz göze gelince bir tuhaf oldu… Fal taşı gibi açılan gözleri aslında onun da beni tanıdığını gösteriyordu… Evet o da hatırlamıştı o geceyi… Hatırlamış olacak ki yüzü kıpkırmızı oldu… Ne diyeceğini bilemedi… Dudakları titredi… Utandı, başını öne eğdi.

Acı çektiği her hâlinden belli olan, canımıza kasteden o komşumun gözlerinden şimdi pişmanlık veya bizim oranın söylemiyle nedamet yaşı akıyordu…

Evet yanlış görmemiştim, o komşum gerçekten hıçkırıklarla ağlıyordu!

Lisanıhâl ile yani beden diliyle sanki pişmanlığını dile getiriyor bir bakıma benden “aman” diliyordu…

Demek hep birlikte pek ağlanacak bir hâldeydik!

Elimde olmadan ben de hissiyatıma yenik düştüm… Hayat arkadaşıma, canım evlatlarıma, anama, babama, bu zavallı komşuma… Ve de en önemlisi biz birbirimize düşmüşken başkalarının saldırısıyla harap olan memleketimin çaresiz insanlarına kahroldum… Bütün zulme uğramış din kardeşlerime, insanlığın içine düştüğü acınacak hâllere ve yaşlı dünyamızın bütün garip gurabasına, emperyalizmin aldattıklarına, tüm aldanmışlar ve kaybetmişler adına ağladım ağladım…

Ah! Bu pişmanlık gözyaşları… Dün Irak’ta bizi ötekileştirme kendisi de istediği makam ve mevkilere gelme gibi tozpembe hayaller kurarken bu aldanış sebebiyle hem en yakın komşusuna hem milletine bilmeden hıyanet eden kimse bu hâldeydi… DEVAMI YARIN