“İnekler bir şey yapmaz hanım!..”

 “Adam önde biz peşinden, kapıdan girer girmez eşim inekleri görünce korkudan çığlık attı...”

 

Gencin haber vermesiyle gece yarısı yola çıkıp vardığımız köyde doğum olduğu söylenen evin önüne geldik. Kapıda bizi elinde büyük bir fenerle yaşlı bir amca karşıladı. Gözümüz karanlığa biraz alışınca yanında bir kadın bir de delikanlı olduğunu gördük... Her taraf zifiri karanlıktı. O zamanlar ne kaldığımız o kasabada ne de köylerde elektrik vardı… Ben de devamlı yanımda taşıdığım el fenerini kullanarak eşimle beraber arabadan inip eve doğru yürüdük. Avludan içeri girince geldiğimiz hanenin evin altını ahır üstünü kaldıkları ev olarak kullandıkları hemen belli oluyordu.

Biz üst kata eve çıkmayı beklerken yaşlı amca bizi ahırın kapısına doğru yönlendirdi. Neden evin üstüne değil de ahıra bizi yönlendirdiğine şaşırmıştık. Adam bize hitaben;

-Buyur ebe hanım doğum burada, diye söyledi.

Hatta bana da “siz de buyurun doğumu beraber yaptırın” demez mi?

Şaşkınlıktan nerdeyse küçük dilimi yutacaktım. Çünkü onca yıllık görev süresince ne zaman eşimle doğumlara gitsek ben hep ayrı bir yerde bekliyorum. Eşim başka bir tarafta kadınlara doğum yaptırıyordu.

Bu defa ben hanımla beraber nasıl doğum yaptıracaktım? Hele bu bir Anadolu köyünde bu nasıl olurdu?

Şaşkın şaşkın adamın arkasından ahıra doğru yürüdük. Biz hep yukarı eve çıkıp eşimin bir kadına doğum yaptırmasını beklerken adam ahırın kapısını açtı ve bir sürü ineğin bulunduğu damdan içeri yürüdü.

Yaşlı adam önde biz peşinden… Daha kapıdan girer girmez eşim inekleri görünce korkudan çığlığı patlattı. Daha önce hiç inek bakmadığı gibi ineklerle doğru dürüst karşılaşmamıştı bile. Adam hiç aldırış etmeden ahırın içinde yerde yatan bir ineğe doğru yaklaştı. Ben eşimle birlikte konuyu anlamaya çalışır hâlde kapının yanında öylece durup bekliyorduk.

Adam gidip ineğin başında durdu. Döndü bize baktı. Bizi bekliyordu. Eşim korkudan konuşamıyordu. Ben ona korkmamasını, ineklerin bize bir şey yapmayacağını söyledim.

Adama da;

-Amca, dedim bir yanlışlık oldu galiba biz yukarı eve çıkmayacak mıyız? Sen bizi nereye getirdin? Doğum yapacak kadın nerede, diye sordum.

Bu defa şaşırma sırası adama gelmişti.

-Beyim, dedi bizim evde doğum yapacak kadın yok, bizim bu inek doğum yapacak. Ama ilk doğumu çok zor olmuştu bu da öyle olursa diye biz sizi çağırdık, demesin mi?

Şaşkınlıktan ne yapacağımı ne söyleyeceğimi bilemedim. Bu adam ne diyordu böyle? DEVAMI YARIN